Σάββατο 28 Μαΐου 2011

Η Πόλις Εάλω


1453 μ.Χ. 29 Μαΐου, Τρίτη. Δεν είχε ακόμα ξημερώσει, όταν οι άπιστοι ουρλιάζοντας σα δαιμονισμένοι, ρίχτηκαν και πάλι στους ελάχιστους υπερασπιστές, που αναγκάζονταν να είναι διασπαρμένοι σε όλο το μήκος των τειχών, γιατί οι επιθέσεις εκδηλωνόταν ή μπορούσαν να εκδηλωθούν οπουδήποτε.
Καθώς οι Τούρκοι ορμούσαν, έβγαιναν ξοπίσω οι τρομεροί γενίτσαροι, τα καημένα αρπαγμένα παιδάκια που τα είχαν μεγαλώσει ως θηρία απάνθρωπα οι Τούρκοι…
Όμως οι λίγοι γενναίοι Έλληνες και Φιλέλληνες, με τον Ιουστινιάνη πρωτοστράτoρα και μπροστάρη τον ίδιο τον Παλαιολόγο, αμύνονταν με ηρωισμό τέτοιο, που δεν έχει όμοιό του στην Ιστορία των λαών… Δεν παλεύανε οι Έλληνες με στρατό, αλλά με θηρία φανατισμένα. Και η αντιστοιχία ήταν 1 δικός μας με 35 Τούρκους και Γενίτσαρους! Και βαστούσαμε 58 ημέρες τώρα, θαύμα στ΄ αλήθεια, θαύμα!

Πανηγύρισαν οι πολιορκημένοι! Είχαν αποκρούσει την πρώτη επίθεση με επιτυχία! Μα ήδη ξεκινούσε δεύτερο κύμα με αλαλαγμούς φοβερούς και σκληράδα θανάτου! Μα ενίσχυση μεγάλη για τους υπερασπιστές σε αυτές τις στιγμές ήταν οι δυναμικοί και φιλικοί ήχοι από τις καμπάνες των Εκκλησιών μας, που δεν έπαυαν να ηχούν και να ενισχύουν τους υπερασπιστές, τους γίγαντες αυτούς που κανείς δεν έχει τιμήσει ίσα με σήμερα όπως τους πρέπει! Ένα μνημείο (=μνήμη) δεν έχει στηθεί για τη θυσία τους!..
Πλατάγισαν στο αμυδρό φως οι χρυσοκίτρινες σημαίες με το Δικέφαλο αετό στα κάστρα και τους πύργους της Αυτοκρατορίας! Είχαμε πάρει πάλι τη νίκη!

Αλλά ήταν ασταμάτητοι οι εχθροί. Και ρίχνονταν τρίτη φορά τώρα με την κύρια δύναμή τους στο πιο αδύνατο όπως πάντα σημείο των τειχών. Την Πύλη του Αγίου Ρωμανού, δίπλα στην κοιλάδα του ποταμού Λύκου!
Τώρα ο Μεχμέτης έστελνε ξεκούραστους, τις ειδικές του δυνάμεις, τον επίλεκτο στρατό με συνοδεία δέκα χιλιάδων Γενιτσάρων. Δεν σταμάτησαν τούτη τη φορά. Σύννεφο σκέπασε με τις σαγίτες τα κάστρα, για να μη ξεμυτίσει κεφάλι ρωμέικο, ώστε να στηρίξουν οι άπιστοι σκάλες στα τειχιά και να φτάσουν απάνω. Και τόσο ούρλιαζαν και φώναζαν το όνομα του Αντιχρίστου Αλλάχ και του προφήτη του θηρίου, του Μωάμεθ, που είχαν ξεκουφάνει τελείως τους υπερασπιστές, οι οποίοι είχαν όμως βάλσαμο στην καρδιά τους το γλυκύ όνομα του Χριστού.
Με τόση ορμή ανέβαινε τούτη το επίλεκτο κύμα που έσπαζαν οι σκάλες από τη μανία τους! Με ορμή άφταστη αμύνονταν όμως και οι πολιορκημένοι! Κι όλοι, γυναίκες, παιδιά, βοηθούσαν με κάθε τρόπο να χρησιμεύουν στους στρατιώτες των επάλξεων!
"Κρατάτε αδερφοί μου! Υποχωρούν", φώναξε γεμάτος χαρά ο βασιλιάς μας και είδαν όλοι ότι ξεψύχησε η δύναμη και η φωνή των Αγαρηνών και γέμισε δύναμη η ψυχή τους. Μα δεν πρόλαβαν να χαρούν πολύ.
"Τον Ιουστινιάνη! Χτυπήσαν τον Ιουστινιάνη" φώναξε κάποιος καθώς ο αρχηγός της άμυνας, ο μόνος ξένος που φιλοτιμήθηκε να έρθει να βοηθήσει την Πόλη των Χριστιανών, διπλωνόταν στα δύο, κάνοντας μεγάλη προσπάθεια να μη φωνάξει από τον πόνο, να σταθεί όσο μπορούσε, αλλά δεν μπορούσε!
"Βασιλέα, γρήγορα το κλειδί της πόρτας" ψιθύρισε στον Κωνσταντίνο που έτρεξε σιμά του. "Πεθαίνω"
"Όχι, τώρα γενναίε Ιουστινιάνη. Σε παρακαλώ, μείνε εδώ, αν φύγεις"
"Πεθαίνω"
Λιγοψύχησαν οι δικοί του, οι ηρωικοί πολεμιστές του Ιουστινιάνη, βλέποντας τον αρχηγό τους βαριά λαβωμένο και πήγαν να τον ακολουθήσουν…
Αυτό ήταν. Χαλάρωσε η άμυνα, στην οποία κάθε πέτρα, κάθε κεραμίδι βυζαντινό, κάθε στρατιώτης, έπαιζε σημαντικότατο ρόλο! Και Θεέ μου! Θεέ μου! Από μια πόρτα, από την Κερκόπορτα είχαν μπει λίγοι Τούρκοι και σήκωσαν μία και μοναδική σημαία απάνω στα τειχιά μας!
Ουρλιαχτά ακούστηκαν, ενός πανικού, που στην πραγματικότητα δεν υπήρχε, αν έμενε στη θέση του ο Ιουστινιάνη, αν δε λαβωνόταν, αν, αν…

Με τη δύναμη όλων των γενεών των Ελλήνων ρίχτηκε στη μάχη τώρα ο ίδιος ο τελευταίος βασιλέας μας. Σήκωνε το σπαθί του και όταν το κατέβαζε απλώνονταν σωρός οι Τούρκοι, που βλέποντας πως κάτι συνέβαινε ξανατρέξαν με καινούργια ορμή στην Πύλη του Αγίου Ρωμανού, εκεί που πολεμούσε σαν το λιοντάρι ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος! Στο πιο αδύναμο μέρος της άμυνας!
Ο πανικός απλωνόταν, οι στρατιώτες του Ιουστινιάνη έφευγαν αν και απολύτως ζωτικοί για την άμυνα! "Οι Τούρκοι, οι Τούρκοι" ακούγονταν ακόμα πιο πολλές φωνές πανικού, βλέποντας το λυσσασμένο κύμα των Γενιτσάρων να σπάει τις αφύλακτες πια θέσεις των ανδρών του Ιουστινιάνι και να περικυκλώνει τον Αυτοκράτορα, που πολεμούσε με όλη τη δύναμη της ψυχής του, με όλη την πνοή της ανδρείας του!
"Εάλωωω! Η Πόλις εάλωωωω"!
Δάκρυα σπαραγμού βγήκαν από τα σωθικά του σαν άκουσε εκείνο το "εάλω"… Η Πόλη του, ό,τι αγάπησε, αυτό για το οποίο τόσο πάλεψε και ξαγρύπνησε, αυτή για την οποία διέπραξε τη μεγάλη ασέβεια, η Πόλη του Θεέ μου "εάλω"!
Γύρισε κατάκοπος το κεφάλι του ο Κωνσταντίνος… Ήταν πια ολομόναχος! Όλοι σχεδόν γύρω του είχαν πέσει σαν ήρωες! Ως Έλληνες!
"Δεν υπάρχει κανείς Χριστιανός να μου πάρει το κεφάλι;" φώναξε με όλη τη δύναμή του καθώς το σπαθί του κατέβαινε με ορμή σε ένα Γενίτσαρο που ούρλιαξε από το πόνο, φοβούμενος μην πέσει ζωντανός στα χέρια των σκυλιών! Αστραπή πέρασε από το νου του το αίτημα που είχε ζητήσει από το Χριστό, το βράδυ όταν Μεταλάμβανε και γύρεψε συγχώρηση.
Και σαν απάντηση ήρθε τότε ένα δυνατό χτύπημα που του έκοψε την ανάσα! Ένας Γενίτσαρος τον είχε λαβώσει πισώπλατα! "Εάλω η Πόλιςςςς" ακούστηκε μακάβρια η σπαραχτική φωνή. Και όπλισε με τέτοια δύναμη τον βασιλέα, που γύρισε τραυματισμένος και με μια σπαθιά πήρε το κεφάλι του άτιμου που τον χτύπησε!
Καινούριο κύμα Τούρκων χίμηξε από τα χαλάσματα μέσα! Όσοι είχαν απομείνει πάλευαν τώρα 1 με 20!
Μακάρι να μπορούσε εκεί να είναι όλη η Ελλάδα, όλες οι γενιές, να δουν τι θα πει πατρίδα, να δουν τι θα πει Πίστη, να δουν τι θα πει ΕΛΛΗΝΑΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ!!! Μακάρι να ήταν εκεί όλα τα Έθνη, για να ξέρουν, για να τρέμουν από δέος, για να βουρκώνουν τα μάτια τους όταν θα λένε Ελλάδα και Ρωμιοσύνη, όταν θα μιλούν για Κωνσταντινούπολη και για Ιστορία της Ανθρωπότητος! Μακάρι να ήταν εκεί όλοι οι Δάσκαλοι, όλοι οι Εκπαιδευτικοί της Ελλάδας και του Κόσμου, για να διδάσκουν στα παιδιά της γης, τον τιτάνιο αγώνα που έδωσε μόνος του ο Ελληνισμός, αιώνες, για να κρατήσει τον Ισλαμισμό και τον Τουρκισμό έξω από την Ευρώπη, μακριά από τη Δύση, για να μπορούν εκείνοι, να είναι σήμερα εφευρέτες και καλλιτέχνες και χορευτές και διανοούμενοι και εύποροι και έμποροι και αφέντες.
Πάλι σήκωσε το σπαθί ο Κωνσταντίνος! Πάλι πολεμούσε για την Πίστη, όπως είχε πει στον τελευταίο λόγο του και για την Πατρίδα! Ζωτικές αξίες που θα επαναλάμβανε 400 χρόνια αργότερα ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης! Γιατί αυτό και το ίδιο είναι τούτο το Γένος στους αιώνες! Μακριά από το Χριστό χάνεται και κοντά Του ξαναγεννιέται!
Γέμισε ο τόπος τούρκικα σαρίκια! Ένα δόρυ σφενδονίστηκε καταπάνω του και τον ήβρε τον ΗΡΩΑ στο στήθος! Χαλάρωσε η λαβή του! Λύγισαν τα γόνατα! Τα μάτια του έγιναν βαριά! Οι φωνές έπαψαν να ακούγονται! Τα ουρλιαχτά πια δεν τον άγγιζαν! Ο Αετός φτερούγιζε για τα ουράνια! Να βάλει μετάνοια πια μπροστά στον ολόλαμπρο θρόνο του Υψίστου Βασιλέως, να σμίξει με τους παλιούς ήρωες, που τον περίμεναν δακρυσμένοι στα ουράνια, κάτω από το Θρόνο του Κυρίου της Ζωής και της Ανάστασης! Είχαν προλάβει με απανωτές τους Πρεσβείες, με μπροστάρισα την ίδια τη Βασίλισσα των Αγγέλων και είχαν αποσπάσει τη μεγάλη και βεβαία υπόσχεσή Του:
"Πάλι με χρόνια, με καιρούς, πάλε δικά σας θα 'ναι"!!!
Αιωνία η μνήμη, αιωνία η μνήμη, αιωνία αυτών η μνήμη

Πηγή: Νοιάζομαι

Παρασκευή 27 Μαΐου 2011

αγρόν ηγόραζαν...


Κάνω ένα μεγάλο αγώνα,εδώ και δυο χρόνια περίπου,να σταματήσει η αρχαιοκαπηλία στην Ευρυτανία μέσω ομάδων στο ίντερνετ...........Αντί κάποιας ανταπόκρισης...πριν δυο μήνες έγινε τεράστια επιχείρηση στο Λιθοχώρι...Όπως πιστεύω ο καθένας που έχει συνείδηση το ίδιο θα κανε...Το κατήγγειλα...Το αποτέλεσμα;τίποτα.........................Οι υπεύθυνοι και οι αρχές;αγρόν ηγόραζαν...Γιατί άραγε;Κατάφεραν μέχρι στιγμής το δικό τους,θα επιμένω κι ελπίζω στο τέλος να βγω νικητής
Λέτε εγώ να ήθελα να γίνω ο μισητός στο χωριό μου;Κάποιοι από χρόνια έμαθαν τους κατοίκους στην ρεμπελιά,στο ρουσφέτι,κι όταν τους χρειαζόντανε τους κάνουν πιόνια!!!!!!τι θα πρεπε να κάνω;να γίνω κι εγώ πιόνι;ή να καταγγείλω;προτίμησα το δεύτερο!!!Κάποια στιγμή θα ρθει η ώρα.. κι όλοι οι υπόλοιποι θα έρθουν με το μέρος μου.............

Τετάρτη 25 Μαΐου 2011

GREEKLISH NO MORE! ΜΟΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΑ!

Τετάρτη, 25 Μαΐου 2011
Tο «ΡΑΔΙΟ ΑΡΒΥΛΑ» μας καλεί να σώσουμε την ελληνική γλώσσα και να καταργήσουμε τα greeklish!
Το “Ράδιο Αρβύλα” πήρε πρωτοβουλία ξεκινώντας μία καμπάνια ενάντια στα greeklish, με ένα τηλεοπτικό και ραδιοφωνικό σποτ, στο οποίο πρωταγωνιστούν οι παρουσιαστές της εκπομπής. Τα σποτ αυτά μεταδίδονται όχι μόνο...
μέσω των εκπομπών τους, αλλά γενικότερα στο πρόγραμμά του ΑΝΤ1, αφού παραχώρησαν τις μεταδόσεις των τρέιλερ που αναλογούν στην εκπομπή, στο σποτ της καμπάνιας αυτής. Με αφορμή τη συγκεκριμένη καμπάνια, η ομάδα του «Ράδιο Αρβύλα» στέλνει στους Έλληνες το ακόλουθο μήνυμα:
Ένα από τα λίγα πράγματα που μας έχουν απομείνει και για το οποίο μπορούμε να είμαστε υπερήφανοι στη χώρα αυτή, είναι η γλώσσα μας!

Σχεδόν μία ολόκληρη γενιά, καθημερινά πληκτρολογεί ασταμάτητα γκρίκλις. Έχει σχεδόν ξεχάσει πώς να γράφει Ελληνικά και σε λίγο θα ακολουθήσει και άλλη και άλλη και άλλη…

Εκτός αν συνειδητοποιήσουμε το μέγεθος του προβλήματος, του εγκλήματος που διαπράττουμε εναντίoν της Ελληνικής γλώσσας! Μπορεί να φαίνεται ως μία ασήμαντη ίσως συνήθεια, αλλά σε βάθος χρόνου, η συνήθεια αυτή, μπορεί να καταργήσει τον Ελληνικό γραπτό λόγο και όχι μόνο!

Μπορούμε να ξεσυνηθίσουμε όλοι, μικροί και μεγάλοι και ειδικά οι μικρότεροι και να ανατρέψουμε μια για πάντα την καταστροφική για την γλώσσα μας συνήθεια των γκρίκλις και μπορούμε να το κάνουμε πολύ εύκολα, φτάνει να το κάνουμε όλοι μαζί! Απλά γυρνάμε το πληκτρολόγιο στα Ελληνικά. Στον υπολογιστή, στο κινητό. Και αν κάνουμε και μερικά ορθογραφικά λάθη, δεν πειράζει, θα τα διορθώσουμε.

GREEKLISH NO MORE! ΜΟΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΑ!
Αναρτήθηκε από tromaktiko στις 3:43 μ.μ.

ΜΑΘΑΙ ΠΕΔH ΜΟΥ ΓΡΑΜΑΤΑ!!! Απίθανα ... μαργαριτάρια από απαντήσεις μαθητών

Τρίτη, 24 Μαΐου 2011

ΜΑΘΑΙ ΠΕΔH ΜΟΥ ΓΡΑΜΑΤΑ!!! Απίθανα ... μαργαριτάρια από απαντήσεις μαθητών


Ποια μέτρα πήρε ο Καποδίστριας για την οικονομία;
- Ο Καποδίστριας έβγαλε για πρώτη φορά τους φοίνικες με δικά του λεφτά κι έφερε την πατάτα. Αλλά επειδή στους άλλους δεν άρεσε η πατάτα, τον σκότωσαν.


Τι είναι προϋπολογισμός; Πότε ονομάζεται ισοσκελισμένος και πότε έχει έλλειμμα;
α) Προϋπολογισμός είναι αυτός που έχει πρου και λογισμούς. β) Ο προϋπολογισμός είναι ένας απολογισμός. Ισοσκελισμένος ονομάζεται όταν έναν άνθρωπο τον υπολογίζουν οι άλλοι και έλλειμμα όταν δεν τον υπολογίζουν.γ) Ο προϋπολογισμός είναι ένα μηχάνημα που υπάρχει στη Σελήνη.

Ποιο ήταν το πρώτο βιβλίο της Καινής Διαθήκης;
- Το πρώτο βιβλίο της Καινής Διαθήκης ήταν ένα κόκκινο με κάτι γραμματάκια μαύρα.

Ποια ζώα ονομάζουμε ποικιλόθερμα και ποια ομοιόθερμα; Επίσης, ποια λέγονται αμφίβια και τι γνωρίζετε για το φαινόμενο της χρωματικής προσαρμογής;
- Ομοιόθερμα ονομάζουμε αυτά τα ζώα που είναι ξαδέλφια και ποικιλόθερμα αυτά που τρώγονται.

Τι γνωρίζεις για τους Φαναριώτες;
α) Οι Φαναριώτες ήταν κάτι άνθρωποι που φύλαγαν το βασιλιά αλλά επειδή δεν είχαν δικό τους φως είχαν μαζί τους φακό.β) Οι Φαναριώτες ήταν πολλοί φτωχοί και δεν μπορούσαν να αγοράσουν φως γι αυτό είχαν φανάρια και τους ονόμασαν Φαναριώτες.γ) Μερικοί Έλληνες ονομάστηκαν Φαναριώτες γιατί στα χωριά τους είχαν πολλά και μεγάλα φανάρια.

Τρίτη 24 Μαΐου 2011

Γέροντας Παΐσιος: ΄΄Αν δεν υπήρχε ο πόνος θα γινόμασταν θηρία!΄΄

Τρίτη, 24 Μαΐου 2011

Γέροντας Παΐσιος: ΄΄Αν δεν υπήρχε ο πόνος θα γινόμασταν θηρία!΄΄

΄΄Η ψυχη του ανθρωπου ειναι σαν το χρυσαφι και η αρρώστια σαν τη φωτια που την καθαριζει΄΄.

Αν δεν υπήρχε λίγος πόνος, αρρώστιες κ.λπ., θα γίνονταν θηρία οι άνθρωποι,δεν θα πλησίαζαν καθόλου στον Θεό. … Άνθρωπος που δεν περνάει δοκιµασίες, που δεν θέλει να πονάει, να ταλαιπωρείται, που δεν θέλει να τον στεναχωρούν ή να του κάνουν µια παρατήρηση, αλλά θέλει να καλοπερνάει, είναι εκτός πραγµατικότητος. …

Όταν επισκέπτεται ο πόνος τον άνθρωπο, τότε του κάνει επίσκεψη ο Χριστός. Ενώ, όταν δεν περνάει ο άνθρωπος καµµιά δοκιµασία, είναι σαν µία εγκατάλειψη του Θεού. Ούτε ξοφλάει, ούτε αποταµιεύει.

Ο Καλός Θεός µε τις δοκιµασίες παιδαγωγεί σαν καλός Πατέρας τα παιδιά Του, από αγάπη, από θεία καλωσύνη, και όχι από κακότητα ούτε από κοσµική, νοµική, δικαιοσύνη, γιατί θέλει να επιστρέψουν κοντά Του. Επειδή δηλαδή θέλει να σώση τα πλάσµατά Του και να κληρονοµήσουν την ουράνια Βασιλεία του, επιτρέπει τις δοκιµασίες, για να παλέψει ο άνθρωπος, να αγωνισθεί και να δώση εξετάσεις στην υποµονή στους πόνους, ώστε να µην µπορεί να Του πει ο διάβολος: «Πως τον ανταµείβεις αυτόν ή πως τον σώζεις, αφού δεν κοπίασε;». Τον Θεό δεν Τον ενδιαφέρει αυτή η ζωή, αλλά η άλλη. Πρώτα µας φροντίζει για την άλλη ζωή και ύστερα γι’ αυτήν.
Μεγάλο πράγµα η υγεία, αλλά και το καλό που προσφέρει η αρρώστια, η υγεία δεν µπορεί να το δώση! Πνευµατικό καλό! Είναι πολύ µεγάλη ευεργεσία, πολύ µεγάλη! Καθαρίζει τον άνθρωπο από την αµαρτία, και µερικές φορές του εξασφαλίζει και µισθό. Η ψυχή του ανθρώπου είναι σαν το χρυσάφι και η αρρώστια είναι σαν τη φωτιά που την καθαρίζει. Βλέπεις, και ο Χριστός είπε στον Απόστολο Παύλο: «Η δύναµίς µου εν ασθενεία τελειούται».

Βιβλίο ΄΄΄Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου΄΄.

http://www.agioritikovima.gr/site/index.php?option=com_content&view=article&id=1997:gerontas-paisios-didaxes&catid=120:2011-01-06-21-28-01&Itemid=403

Δευτέρα 23 Μαΐου 2011

Συνελήφθη γιατί προσπάθησε να πουλήσει πέτρα από το Φεγγάρι

Δευτέρα, 23 Μαΐου 2011

Συνελήφθη γιατί προσπάθησε να πουλήσει πέτρα από το Φεγγάρι

Μια αμερικανίδα συνελήφθη και ανακρίνεται στην Καλιφόρνια, καθώς φέρεται ότι προσπάθησε να πουλήσει έναντι του ποσού του 1,7 εκατομμυρίων δολαρίων ένα βράχο που ισχυριζόταν ότι προερχόταν από το Φεγγάρι. Η γυναίκα συνελήφθη έπειτα από επιχείρηση των...

αμερικανικών αρχών, η οποία προετοιμάστηκε αρκετούς μήνες πριν.
Ένας ερευνητής τη NASA εμφανίσθηκε ως υποψήφιος αγοραστής και έδωσε ραντεβού σε ένα εστιατόριο όπου και έγινε η διαπραγμάτευση της τιμής, όμως αντί για επιταγή την περίμεναν άνδρες του FBI. Στις ΗΠΑ οι πέτρες από το Φεγγάρι θεωρούνται ως ιδιοκτησία του κράτους και η πώλησή τους είναι παράνομη. Πλέον η πέτρα βρίσκεται στην κατοχή της NASA, ωστόσο δεν έχει διευκρινιστεί για το εάν είναι γνήσια. Πάντως, ο αναπληρωτής γενικός επιθεωρητής της ΝΑSA Γκάιλ Ρόμπινσον δήλωσε στους "Los Angeles Times" ότι είναι πιθανό να πρόκειται για εξωγήινη πέτρα, αλλά διευκρίνισε ότι καλό είναι να περιμένουμε όλοι τα τεστ γνησιότητας.

Εκατοντάδες κιλά διαστημικού βράχου συλλέχθηκαν από τη ΝΑSA κυρίως κατά τις διαστημικές αποστολές των Apollo 15, 16 και 17. Το 2002 δύο φοιτητές έκλεψαν μικρή ποσότητα βράχου από το διαστημικό κέντρο Τζόνσον στο Χιούστον του Τέξας, ενώ εκατοντάδες κομμάτια δόθηκαν στην πορεία των ετών ως δώρα σε ξένα κράτη και αμερικανικές πολιτείες. Εφόσον αποδειχθεί η γνησιότητά της, θα αναζητηθεί η πηγή από την οποία προέρχεται η συγκεκριμένη πέτρα, αν δηλαδή είναι από τις κλεμμένες ή τις δωρισμένες

star.gr

Αφιέρωμα στη μνήμη του Πρασιώτη βιολιστή Ζαβλάνη

Σχετικά με: την απόδειξη περί Θεού

Δευτέρα, 23 Μαΐου 2011

Σχετικά με: την απόδειξη περί Θεού

Αφού δεν υπάρχει θεός, για πες μας ποιος έφτιαξε τον αέρα που αναπνέεις; αφορά http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2011/05/blog-post_3092.html
Και αν απαντήσεις ότι φτιάχτηκε κατά λάθος ή από τύχη, τότε δες τον νόμο των πιθανοτήτων για να καταλάβεις ΠΟΣΟ απίθανο είναι να γεννήθηκες κατά τύχη. Στο κάτω-κάτω, δικαίωμα σου να μην πιστεύεις...όχι όμως να μην βλέπουμε τριγύρω μας όλα αυτά που μας δίνουν ζωή (αέρας/τροφή/νερό).
Έλεος...κράτα την άποψη σου για τον εαυτό σου !

Αναγνώστης

τι μηχανισμός δούλεψε εδώ πέρα;;;;;;


Φωνάζω ένα μήνα τώρα.........Φωνή βοώντος εν τη ερήμω..........τι μηχανισμός δούλεψε εδώ πέρα;;;;;;
πουλημένοι Αγραφιώτες,πλιατσικολόγοι,που κάποιοι έδωσαν την ζωή τους για να ήμαστε ελεύθεροι;;;;;;(αναφέρομαι μόνο στους ५० που πήραν μέρος στη αρχαιοκαπηλία)

Ἄειντε προβατάκια μου,
περπατᾶτ᾿ ἀρνάκια μου,
πάμετε σιγὰ-σιγὰ
καὶ μᾶς ῾πῆρεν ἡ βραδιά...

Μεταφέρω τώρα ένα αγνό ποίημα του Ζαχαρία Παπαντωνίου,για να δείξω την δολιότητα,το μηχανισμό,τους βολεψακιδες-κοπριτες,τα πρόβατα, που συμμετείχαν στην αφαίρεση του θησαυρού του Κατσαντώνη, από άχρηστα άτομα που "αύριο"θα έρθουν και θα μας το παίζουν κάποιοι.....οι κύριοι και.... οι κυρίες τίποτα!!!!!!!!!!!!............Που ταχας;θα βοηθήσουν τον τόπο ....με τι;;;;Με το θησαυρό που μας αφαίρεσαν;;;;;;;;;;;;;;;;;;Πάρτε το είδηση λαμογια....όσο κι αν προσπαθείτε να καλύψετε το θέμα δεν υπάρχει περίπτωση να καλυφτεί.....Τ Άγραφα δεν είναι τσιφλίκι κανενός!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Πώς κάνει τόσο θόρυβο ένα τζιτζίκι;

Κυριακή, 22 Μαΐου 2011

Πώς κάνει τόσο θόρυβο ένα τζιτζίκι;

Στις διακοπές μου εκπλήσσομαι από το απίστευτο βουητό των τζιτζικιών. ..
Πώς μπορεί ένα τόσο μικρό έντομο να κάνει τόση φασαρία; Οι ήχοι προέρχονται από τα αρσενικά τζιτζίκια, και ο σκοπός τους είναι να πληροφορηθούν τα θηλυκά ότι υπάρχει ένα ελκυστικό αρσενικό εκεί κοντά. Σχετικές μετρήσεις δείχνουν πως...

...ο ήχος που παράγουν τα τζιτζίκια σε πλήρη δραστηριότητα μπορεί να ξεπεράσει τα 90 ντεσιμπέλ, γεγονός που τα κατατάσσει στην κορυφή της λίστας με τα πιο θορυβώδη έντομα που γνωρίζουμε. Το τραγούδι ενός τζίτζικα της νότιας Ευρώπης μπορεί να ακουστεί από απόσταση 800 μέτρων.

Τα αρσενικά ορισμένων ειδών της Αυστραλίας μπορούν να παράγουν ήχο έντασης έως και 120 ντεσιμπέλ. Η αλήθεια είναι πως ακόμη και το ίδιο το τζιτζίκι δυσκολεύεται να ανεχθεί το εκκωφαντικό του βουητό, αλλά ευτυχώς μπορεί να απομονώνει το ακουστικό του νεύρο, ώστε να μην ξεκουφαίνεται το ίδιο από τον ήχο.Το τζιτζίκι παράγει τον οξύ και δονητικό ήχο του με τη βοήθεια κάποιων ειδικών μυών στο πίσω μέρος του σώματός του. Εκεί υπάρχουν δύο όργανα που μοιάζουν με τύμπανα, και όταν οι τεντωμένοι μύες χτυπούν πάνω τους παράγουν έναν ισχυρό ηχητικό παλμό. Μια μεμβράνη που βρίσκεται στα πτερύγια ενισχύει τον ήχο και μετατρέπει σχεδόν ολόκληρο το σώμα του εντόμου σε ενισχυτή.Κάθε είδος έχει το δικό του ήχο, αλλά τόσο η συχνότητα όσο και η έντασή του εξαρτάται από τη θερμοκρασία και την ώρα της ημέρας.

http://www.planitikos.com/

Κυριακή 22 Μαΐου 2011

Η Apple ζητάει ακόμα πιο μικρές κάρτες SIM!

Κυριακή, 22 Μαΐου 2011

Η Apple ζητάει ακόμα πιο μικρές κάρτες SIM!

Εδώ και καιρό κυκλοφορούν διάφορες φήμες που θέλουν την Apple να μικραίνει κι άλλο τις κάρτες SIM στις συσκευές της.
Η Apple επιμένει τόσο πολύ στην δημιουργία ακόμα μικρότερης σε...
μέγεθος SIM για να μειώσει περισσότερο το μέγεθος του κινητού της τηλεφώνου, καθώς και για να καταπολεμήσει την αλλαγή συχνών συσκευών.

Φαίνεται επίσης οτι θέλει ακόμα και να αντικαταστήσει εντελώς την κάρτα SIM με ένα ειδικό τσιπάκι το οποίο θα είναι ενσωματωμένο στη συσκευή και ο χρήστης θα μπορεί να το προγραμματίσει.

Το σενάριο αυτό σίγουρα δεν είναι και οτι καλύτερο για τις εταιρίες κινητής τηλεφωνίας αφού αν αυτό γίνει πραγματικότητα τότε αν κάποιος θελήσει να αλλάξει συσκευή θα ήταν αρκετά δύσκολο και χρονοβόρο.

Πάντως σήμερα η διευθύντρια της εταιρεία κινητής τηλεφωνίας, Orange, επιβεβαίωσε ότι η Apple κατέθεσε πρόταση για μια νέα κάρτα SIM στο Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Τηλεπικοινωνιακών Προτύπων, η οποία είναι σε πολύ πιο μικρή από την ήδη υπάρχουσα Micro-SIM που χρησιμοποιεί το iPhone 4 και το iPad

newsit.gr

Σάββατο 21 Μαΐου 2011

Έθαψαν την ιστορία της Ευρυτανίας


Έθαψαν την ιστορία της Ευρυτανίας,τσαλαπατησαν τα ιερά της।Πενήντα εμπλεκόμενοι στη υπόθεση αρχαιοκαπηλίας,Άραγε ποιος ήταν ο σατανικός εγκέφαλος;
Γιατί προσπαθούν το θέμα να περάσει έτσι;

.......κυνηγώντας εμένα που το κατήγγειλα,ως αποδιοπομπαίο τράγο;!!!!!!!!!!!!!!!



Δυστυχώς χάθηκε πολύς χρόνος,ένα μήνα τώρα φωνάζω για το θέμα της αρχαιοκαπηλίας που έγινε στο Λιθοχωρι Ευρυτανίας......Το μόνο που κατάφερα να φτάσει το θέμα στην δικαιοσύνη...Αλήθεια ποιους ενοχλεί η έρευνα;Ποια ήταν τα πενήντα άτομα που συμμετείχαν;Γιατί προσπαθούν να περάσουν το θέμα έτσι,κυνηγώντας έμενα που το κατήγγειλα,ως αποδιοπομπαίο τράγο;!!!!!!!!!!!!!!!Γιατί ο Δήμος Αγράφων δεν έκανε το παραμικρό ώστε να βοηθήσει στην ερεύνα;Ενώ ήταν επίσημα ενημερωμένος;Γιατί κάποιοι δεν μιλούν ενώ ξέρουν;Αμέτρητα-αμέτρητα ΓΙΑΤΊ..............ΠΟΙΟς ΗΤΑΝ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΜΕΤΕΔΙΔΕ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΤΡΕΛΟΣ;ΩΣΤΕ ΝΑ ΚΑΘΥΣΤΕΡΉΣΕΙ ΤΙΣ ΕΡΕΥΝΕΣ;

Τετάρτη 18 Μαΐου 2011

δυστυχώς έπεσε στα χέρια κατσιαπλιάδων....


Επειδή πολύς κόσμος δεν γνωρίζει τι ακριβώς έγινε στο Λιθοχωρι,μετά πολλά χρόνια έρευνας,έφτασα στο σημείο να γνωρίζω την ύπαρξη σπηλαίου το οποίο ήταν κλειστές οι πύλες।Πριν δυο μήνες μπήκαν παράνομα ५०άτομα περίπου και εκτός τον αμύθητο θησαυρό που αφαίρεσαν,λογικά έκαναν ζημιά στο σπήλαιο।Έκανα καταγγελία,δεν είμαι το καρφί,όπως θεωρούν κάποιοι,υπάρχει αναφορά μου για το σπήλαιο από τον Ιανουάριο।Πιστεύω οτι ήταν μια τεράστια περιουσία,και με την οποία το Ελληνικό κράτος θα έπαιρνε μια οικονομική ανάσα...
δυστυχώς έπεσε στα χέρια κατσιαπλιάδων....
Αλήθεια,ποιος εκτός τον στρατό,γιατί πραγματικά ήταν δυο διμοιρίες।ποιος έχει τέτοια δύναμη στην Ευρυτανία να "στρατολογεί"τόσα άτομα;

κάτοικοι του Λιθοχωρίου Ευρυτανίας


κάτοικοι του Λιθοχωρίου Ευρυτανίας,έχετε ένα σπήλαιο αξιόλογο...............κάποιοι θέλουν να το κρατήσουν κρυφό εφόσον αφαίρεσαν αμύθητο θησαυρό από μέσα.........μπορώ να υποδείξω τους εισόδους του....ώστε να το αξιοποιήσετε......

8 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1910 – 8 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2011: ΜΝΗΜΗ ΠΕΡΙΚΛΗ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ

8 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1910 – 8 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2011: ΜΝΗΜΗ ΠΕΡΙΚΛΗ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ

«Πάψετε σαπιοδάσκαλοι και σαπιορήτορες, αναφορατζήδες να ξευτιλίζετε τη φυλή. Πάψετε παλιόγριες τις κλάψες, τα σάλια, τα μελάνια, και πιάστε το σπαθί. Τα πάντα στη ζωή, η φύσις το λέει, κατακτιώνται με το σπαθί. Και έτσι είναι και μόνο έτσι πρέπει να είναι!» ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ: Ίων Δραγούμης: «Είναι όμορφη η Αττική νύχτα μα δεν είναι ο Γιαννόπουλος εδώ να την ιδεί, λάμπουν μάταια τα άστρα, μάταια ευωδιάζουν οι πορτοκαλιές του κήπου, και το αηδόνι μάταια τραγουδεί. [...] Και τα δειλινά, η θλίψη της ομορφιάς των χρωμάτων με πιάνει στο λαιμό, με πνίγει. Γιατί χάθηκε; Γιατί δεν τα βλέπει πια; Τι λόγο έχουν και υπάρχουν τα πράγματα που αγάπησε αυτός, αφού αυτός που τ’ αγάπησε δεν είναι πια εδώ να τα ιδεί; Τι λάμπει το άστρο άσκοπα; Τι φέγγει το φεγγάρι; Τι καίει ο ήλιος; Τι φυσάει τ’ αεράκι τα μεσημέρια; Και βιάζομαι, βιάζομαι τρομερά για να φύγω κ’ εγώ εκεί που πήγε κείνος να κατοικήσει. Μ’ αρέσει ο θάνατος, τον ερωτεύομαι. Τόσο τον αγαπώ που όλα τ’ άλλα μου φαίνονται σαχλά και ανούσια και μέτρια, οι άνθρωποι και τα μικροσυμφέροντά τους και τα μικροκαμώματά τους και όλη τους η μικρότητα και φρονιμάδα. Βία τρελλή με παίρνει κατά το θάνατο. Πότε να τελειώσω τις δουλειές μου όλες, όσες ανάγκασα τον εαυτό μου να φορτωθεί; Πότε να τελειώσω για να φύγω; Τι όμορφος που είναι ο θάνατος! Πώς με τραβά! Αισθάνομαι αηδία για τα πράματα της ζωής. Και όμως την αηδία αυτή θέλω να νικήσω. Θέλω να ζήσω.»

Περικλής Γιαννόπουλος – Επίκαιρος όσο ποτέ! Κάτω η Ελλάς των: ΨΗΦΩΝ, των ΜΙΣΘΩΝ, των ΧΑΡΤΟΠΑΙΚΤΩΝ και των ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ.

“Αυτή είναι η Τωρινή Ελλάς, καταχρεωκοπημένη πνευματικώς από την πρώτην της ημέραν. Καταχρεωκοπημένη πραγματικώς. Με Κράτος γνήσιον, ληστρικότατον, Τσουλήν.

Στριφογυρίζουσα αδιεξόδως εις τα ίδια καμώματα και τα ίδια ψεύματα, των πρώτων ημερών της Ελευθερίας της, τα οποία εβαρύνθησαν και οι πέτρες, αδυνατούσα να σταθή εις τα πόδια της, αδυνατούσα να δημιουργήση το παραμικρόν Εθνικόν, ναρκώνουσα και καταπνίγουσα την Τιτάνειον δύναμιν του Ελληνικού Ατόμου, καταδολοφονούσα και καταατιμάζουσα, καθ’ όλα τα σημεία του Ελληνισμού, επί ένα ήδη αιώνα, με τους Προξένους της, καταληστεύουσα αυτόν, δένουσα τα χέρια του και κρατούσα σφικτά αυτόν, εις τα πανταχόθεν ραπίσματα χάριν της, ενώ Αυτή στουπί εις το Βουλευτικόν της μεθύσι, κυλιέται εις το Παραδείσειον περιβόλι της, κατατρωγόμενη από την εσωτάτην της λέπρα, την Αμάθειαν, την Ανηθικότητα και τον χυδαιότατον Εγωϊσμόν, θεόστραβη προ του Έργου το οποίο ανέλαβε να εκτελέση, αναίσθητος προ των κακών και των χαμών, που προξενεί εις την φυλήν και εις εαυτήν, με πρόσωπον φουσκολωβιασμένον και εγκέφαλον παράλυτον, ολόκληρον καρκίνον, μεταδίδοντα σπασμωδικάς, τρελλάς κινήσεις εις το Σώμα του Ελληνισμού.


Αυτή είναι η Τωρινή Ελλάς. Η Ελλάς των Κλεφτών – Ηρώων. Των Κλεφτών Κουτσούρων, και η Ελλάς των Παιδιών αυτών – αντί υψηλών Αριστοκρατών φορτωμένων με την Πατρικήν Δόξαν του Πυρός και την ιδίαν δόξαν Πνεύματος και Ευγενείας – Τραμπουκογαλάντιδων και τέλος των απογόνων αυτών και των διαδόχων των Συστημάτων των, Κλεφτών του 97, Κλεφτών Εκφυλισμένων, Κλεφτών Ανήθικων, Κλεφτών Γραμματοστραβών και Γραμματολεπρών, Κλεφτών ΜΠΟΥΦΩΝ και τρισχειρότερον και συνολικότερον όλων, η ΕΛΛΑΣ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ.

Αυτή, αμυδρώς, είναι η Τωρινή σας Ελλάς. Και θα ήτο ανεξήγητον θαύμα, πώς είναι δυνατόν να υπάρχη το τερατώδες αυτό κατασκεύασμα, εάν δεν το εστήριζεν η Ιερά Συμμαχία των Μεγάλων Κροκοδείλων, η υποκύψασα εις την ηθικήν πίεσιν των Λαών και αναγκασθείσα να κυρώση την Ελευθερίαν και δημιουργήση Έθνος Ανεξάρτητον.”

http://xryshaygh.wordpress.com

Τρίτη 17 Μαΐου 2011

Στην Ελλάδα η καμαριέρα θα ήταν στο ψυχιατρείο ή στη φυλακή;

Στην Ελλάδα η καμαριέρα θα ήταν στο ψυχιατρείο ή στη φυλακή;

sexy maid wallpaper 300x168 Στην Ελλάδα η καμαριέρα θα ήταν στο ψυχιατρείο ή στη φυλακή;

«Ψυχαναλυτές, ψυχίατροι και λογοτέχνες προσπαθούν να ερμηνεύσουν την απροσδόκητη -ή όχι και τόσο απροσδόκητη- πράξη για την οποία κατηγορείται ο Ντομινίκ Στρος-Καν. «Η πρώτη αντίδραση είναι η κατάπληξη. Σε μια περίοδο της ζωής του που ήταν περισσότερο από ποτέ αντικείμενο παρατήρησης από τα μέσα ενημέρωσης, που εξεταζόταν η παραμικρή του κίνηση, δήλωση… και χειρονομία, ο Ντομινίκ Στρος-Καν κάνει (αν φυσικά αυτό επιβεβαιωθεί) αυτό που περίμεναν όλοι όσοι τον παρακολουθούσαν. Είναι πραγματικά απίστευτο. Στην ψυχανάλυση, αυτό ονομάζεται παραπραξία. Είναι μια πράξη που υπακούει στις προσδοκίες αυτών που σε παρατηρούν και στρέφεται εναντίον των συμφερόντων σου». Τα παραπάνω αναφέρει στην εφημερίδα Liberation ο Αλέν Ντιντιέ Βέιγ, ψυχίατρος, ψυχαναλυτής και μέλος της φροϋδικής σχολής. Σύμφωνα με την ερμηνεία αυτή, η πράξη του Στρος-Καν (εφόσον επιβεβαιωθεί) είναι παράλογη. Θα μπορούσε να δώσει όμως κανείς και την αντίθετη ερμηνεία. Σε μια περίοδο που η ατμόσφαιρα γύρω από τον εν δυνάμει υποψήφιο πρόεδρο της Γαλλίας είναι αποπνικτική, ενεργοποιείται το καταπιεσμένο πρωτόγονο σεξουαλικό ένστικτο. Και η ενεργοποίηση αυτή αποτελεί επιτυχία για τους αντιπάλους του».

Τώρα εξηγούνται όλα. Το καταπιεσμένο ένστικτο ξεσπά πάνω σε λαούς, πάνω σε φαιδρούς, πάνω σε καμαριέρες, συρταριέρες. Είναι αυτός που έδινε συμβουλές για συγκράτηση …δαπανών; Αναρωτιέται κανείς αν το ίδιο περιστατικό είχε συμβεί στην Ελλάδα: η καμαριέρα θα ήταν στο Ψυχιατρείο ή στη φυλακή;

Κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει την περίπτωση της παγίδας, τονίζει ο Γάλλος ψυχαναλυτής. Τις τελευταίες ημέρες, άλλωστε, έγιναν πολλές επιθέσεις εναντίον του για την Πόρσε και τα ρούχα που ράβει στην Αμερική. Ακριβώς γι’ αυτό όμως, ο άνθρωπος αυτός θα έπρεπε να προσέχει. Εάν δεν μπορεί να προφυλαχθεί από μια τέτοια παγίδα, εάν κάνει ένα τέτοιο λάθος κρίσης, αναρωτιέται κανείς για τα αποτελέσματα που επιφέρει η άσκηση της εξουσίας. Ο Στρος-Καν θα μπορούσε να μείνει εκεί που ήταν και να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Αντίθετα, δίνει την εντύπωση ότι προσπαθεί να δραπετεύσει. Με την έννοια αυτή, παίζει ένα μέρος του ρόλου που περιμένουν απ’ αυτόν οι αντίπαλοί του. Πρόκειται για μια καταστροφή. Κι ακόμη χειρότερα, για μια προαναγγελθείσα καταστροφή. Ένας άλλος Γάλλος ψυχίατρος, ο 37χρονος Λοράν Καριλά, επισημαίνει στην ίδια εφημερίδα μια άλλη διάσταση: Άλλο άσκηση γοητείας κι άλλο σεξουαλική επίθεση. Η παθολογική άσκηση γοητείας συνίσταται στην καταδίωξη ενός άνδρα ή μιας γυναίκας και η αποζημίωση είναι ακριβώς αυτό που επιδιώκεται. Αυτό δεν έχει καμιά σχέση με τη σεξουαλική επίθεση, που είναι κάτι πολύ σπάνιο. Ο εθισμός στο σεξ είναι μια παθολογία και δεν διαφέρει για μας από τον εθισμό στα ναρκωτικά, τον καπνό ή το αλκοόλ. Ο εθισμένος στο σεξ είναι ένας άνθρωπος που θέλει με πάθος να καταναλώσει, και το πάθος του αυτό δεν μπορεί να το διαχειριστεί, ακόμη κι αν γνωρίζει ότι του κάνει κακό. Δεν είναι όμως βίαιος. Για να ικανοποιήσει το πάθος του, μπορεί να δει μια πορνογραφική ταινία ή να σερφάρει στο Internet. Και κάτι ακόμη: ο εθισμός στο σεξ δεν έχει καμιά σχέση με την άσκηση εξουσίας. Αφορά όλο τον κόσμο».

Και παγίδα να ήταν, το τσίμπησε το τυρί μια χαρά. Να δεις που τελικά θα τον βάλουν σε κλινική αποτοξίνωσης. Μία τσόντα ανά τρεις ημέρες, μετά ανά εβδομάδα κτλ. Κάτι σαν σεξουαλική μεθαδόνη. Κάτι τέτοιο είχε κι ο Κλίντον αλλά διασφάλιζε πρώτα τη…συναίνεση. Ο Ντομινίκ φαίνεται ότι λειτουργεί με την …εικαζόμενη συναίνεση.

«Φιλοσοφικό ήρωα» χαρακτηρίζει τον Στρος Καν ο Γάλλος συγγραφέας Λουί ντε Μιραντά, με άρθρο του στη Liberation. Κατά την άποψή του, o επικεφαλής του ΔΝΤ κατά βάθος χαίρεται σήμερα. Γιατί με την πράξη του στο Sofitel αρνήθηκε το μέλλον που όλοι οι άλλοι είχαν χαράξει γι’ αυτόν. Με την έννοια αυτή, η επίθεση που φέρεται να έκανε στην καμαριέρα αποτελεί μια τρελή πράξη απόλυτης απελευθέρωσης, σχεδόν ένα έργο τέχνης. Ο Ντομινίκ Στρος Καν είναι σύμπτωμα της εποχής μας, συνεχίζει ο Γάλλος λογοτέχνης. Η βαναυσότητα και ο ορθολογισμός παλεύουν μέσα του μέχρις εσχάτων. Ένα μέρος του θέλει το χάος, στο βαθμό που μπορεί εκεί να ικανοποιήσει την πείνα του. Ένα άλλο εκλογικεύει, οργανώνει, βάζει τάξη. Ως πρόεδρος, θα ήταν επικίνδυνος, ένα είδος υπερ-Σαρκοζί, καθώς ο σημερινός πρόεδρος είναι ήδη σε μεγάλο βαθμό έρμαιο των παθών του. Ανάμεσα στους δύο άνδρες παρατηρείται μια ανησυχητική συνέχεια, ανησυχητική ως προς το υποσυνείδητο των Γάλλων. Ο λαός αυτός θέλει αίμα. Γιατί; Ίσως επειδή το τρίπτυχο «ελευθερία, ισότητα, αδελφοσύνη» του προκαλεί ασφυξία.

Γλίτωσαν οι Γάλλοι έναν βαθιά συμπλεγματικό και παράφρονα άνθρωπο. Βέβαια ο σωβινισμός τους δέχτηκε ένα καίριο πλήγμα. Η εικόνα ενός ισχυρού με χειροπέδες ευφραίνει τις ψυχές του κόσμου. Για παράδειγμα: υπάρχει Έλληνας που δεν ευχαριστήθηκε, που δεν γέλασε με το κάζο του μέγα και τρανού Στρος Καν; Μωρέ γέλασε το χειλάκι του κάθε πικραμένου από το Μνημόνιο…

Μ.Ο.

antinews.gr

Δευτέρα 16 Μαΐου 2011

Κλοπή μελλισιών

Δευτέρα, 16 Μαΐου 2011

Κλοπή μελλισιών [Ζητούνται πληροφορίες]

Σας γράφω αυτό το μήνυμα για να να καταγγείλω αυτή την απαράδεχτη κατάσταση με την κλοπή μελισσιών.Παρακαλώ αν μπορείτε να δημοσιεύσετε την παρακάτω αγγελία:Στο χρονικό διάστημα από...

12/5/2011 ως 16/5/2011 στη περιοχή Πολιανή Μεσσηνίας εκλάπησαν 60 διώροφα μελίσσια χρώματος λευκού με αριθμό μελισσοκομικού μητρώου EL17/109.
Όποιος γνωρίζει κάτι παρακαλείτε να επικοινωνήσει με τα τηλ : 6983514482 6948374027

Ισοκράτης

Δευτέρα, 16 Μαΐου 2011

Ισοκράτης

Οἱ γὰρ κατ' ἐκεῖνον τὸν χρόνον τὴν πόλιν διοικοῦντες κατεστήσαντο πολιτείαν οὐκ ὀνόματι μὲν τῷ κοινοτάτῳ καὶ...
πραοτάτῳ προσαγορευομένην, ἐπὶ δὲ τῶν πράξεων οὐ τοιαύτην τοῖς ἐντυγχάνουσι φαινομένην, οὐδ' ἣ τοῦτον τὸν τρόπον ἐπαίδευε τοὺς πολίτας ὥσθ' ἡγεῖσθαι τὴν μὲν ἀκολασίαν δημοκρατίαν, τὴν δὲ παρανομίαν ἐλευθερίαν, τὴν δὲ παρρησίαν ἰσονομίαν, τὴν δ' ἐξουσίαν τοῦ ταῦτα ποιεῖν εὐδαιμονίαν, ἀλλὰ μισοῦσα καὶ κολάζουσα τοὺς τοιούτους βελτίους καὶ σωφρονεστέρους ἅπαντας τοὺς πολίτας ἐποίησεν.
Φυσικά, μετάφραση δεν μας χρειάζεται διότι όλοι εμείς οι Έλληνες την έχουμε μία και ενιαία και τρισχιλιετή. Επειδή όμως μπορεί να περάσει και κανείς αλλοδαπός που δεν μετέχει της ημετέρας παιδείας, μεταφράζω πρόχειρα το απόσπασμα:

Διότι εκείνοι που διοικούσαν την πόλη τότε (ενν. στην εποχή του Σόλωνα και του Κλεισθένη), δεν δημιούργησαν ένα πολίτευμα το οποίο μόνο κατ’ όνομα να θεωρείται το πιο φιλελεύθερο και το πιο πράο από όλα, ενώ στην πράξη να εμφανίζεται διαφορετικό σε όσους το ζουν· ούτε ένα πολίτευμα που να εκπαιδεύει τους πολίτες έτσι ώστε να θεωρούν δημοκρατία την ασυδοσία, ελευθερία την παρανομία, ισονομία την αναίδεια και ευδαιμονία την εξουσία του καθενός να κάνει ό,τι θέλει, αλλά ένα πολίτευμα το οποίο, δείχνοντας την απέχθειά του για όσους τα έκαναν αυτά και τιμωρώντας τους, έκανε όλους τους πολίτες καλύτερους και πιο μυαλωμένους.


ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ

Κυριακή 15 Μαΐου 2011

IRON MAIDEN - ALEXANDER THE GREAT

Πρωταθλητής ο Παναιτωλικός

Κυριακή, 15 Μαΐου 2011

Πρωταθλητής ο Παναιτωλικός

Ο ΟΦΗ… σκόρπισε τον ΠΑΣ Γιάννινα με 4-1 και ο Παναιτωλικός είπε «ευχαριστώ» στο δώρο παίρνοντας το πρωτάθλημα αφού κέρδισε στην Ηλιούπολη (3-2)! Έπεσε η Καρδίτσα!
Η Ηλιούπολη... καιγόταν για βαθμούς, προκειμένου να αποφύγει τη διαδικασία των πλέι άουτ, όμως ο Παναιτωλικός, με μοναδικό κίνητρο την πρώτη θέση σε περίπτωση που ο ΠΑΣ έχανε από τον ΟΦΗ. Οι Αγρινιώτες δεν είχαν κανένα άγχος σε αντίθεση με τους γηπεδούχους και προηγήθηκαν στο 22'. Ο Θεοδωρίδης με ωραίο σουτ νίκησε τον Αδαμόπουλο και μέχρι το τέλος του ημιχρόνου είχε γίνει και το 2-0 για τους φιλοξενούμενους, με τον Καραμαλίκη να σκοράρει για ακόμη μία αγωνιστική στο 39'.

Στο δεύτερο ημίχρονο οι Αγρινιώτες έριξαν ρυθμό και έδωσαν την ευκαιρία στην Ηλιούπολη να μειώσει σε 2-1 στο 74', όμως στο 88' ο Μπουμάλ επανέφερε το προβάδισμα των φιλοξενούμενων στα δύο γκολ. Μόλις ένα λεπτό αργότερα ο Αναστασιάδης σκόραρε σε βάρος της ομάδας του για το 3-2, το οποίο παρέμεινε μέχρι το τέλος δίνοντας στον Παναιτωλικό το πρωτάθλημα, ενώ η Ηλιούπολη θα παίξει στα πλέι άουτ!

Συντριβή του ΠΑΣ στο Ηράκλειο!

Μεγάλο παιχνίδι στο Ηράκλειο, όπου ο ΟΦΗ υποδέχθηκε τον ΠΑΣ. Οι φιλοξενούμενοι χρειάζονταν μόλις έναν βαθμό, προκειμένου να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Οι Γιαννιώτες είχαν εξαιρετική αμυντική λειτουργία στο πρώτο ημίχρονο και κράτησαν τους παίκτες του ΟΦΗ μακριά από την εστία τους. Οι γηπεδούχοι είχαν την κατοχή της μπάλας, όμως η υπεροχή τους αποδείχθηκε ανούσια, με αποτέλεσμα οι φιλοξενούμενοι να προηγηθούν στην πρώτη ευκαιρία που δημιούργησαν στο παιχνίδι!

Ο Μπακαγιόκο έβγαλε εξαιρετική κάθετη πάσα στην πλάτη της άμυνας στον Πατσατζόγλου, ο οποίος πλάσαρε εύστοχα τον Βεζυρίδη για το 1-0 στο 40'. Οι Κρητικοί κατάφεραν να ισοφαρίσουν πριν τη λήξη του πρώτου ημιχρόνου, όταν στο 44' ο Καμπάνταης κέρδισε πένανλτι και ο Αγρίτης δεν αστόχησε από την άσπρη βούλα για το 1-1.

Στο δεύτερο ημίχρονο οι γηπεδούχοι κατάφεραν να πάρουν το προβάδισμα στο 66', όταν ο Κώτσιος έκανε τραγικό λάθος στην προσπάθειά του να γυρίσει την μπάλα στον Κηπουρό, ο Καμπάνταης πήρε την μπάλα και δε δυσκολεύτηκε να τη στείλει στα δίχτυα για το 2-1! Στο 69' ο Γιακούμπου έκανε το 3-1 με δυνατό σουτ, ενώ διαστάσει θριάμβου στη νίκη του ΟΦΗ έδωσε ο Αγρίτης στο 74', ένα γκολ με το οποίο ο Παναιτωλικός κατέκτησε το πρωτάθλημα!

Στα πλέι οφ ο Εθνικός!

Ο Εθνικός ήθελε έναν βαθμό απέναντι στον Αγροτικό Αστέρα, προκειμένου να έχει την ευκαιρία να διεκδικήσει την παραμονή του στην κατηγορία μέσω της διαδικασίας των πλέι άουτ. Οι γηπεδούχοι κυριάρχησαν στον αγωνιστικό χώρο από το ξεκίνημα, όμως οι φιλοξενούμενοι που ήταν πολύ επικίνδυνοι στις αντεπιθέσεις έχασαν τις μεγαλύτερες ευκαιρίες.

Στο 9' ο Αγροτικός Αστέρας έφτασε κοντά στο γκολ, όταν ο Μπεκιάρης έκανε την κεφαλιά, ο Παγούδης ήταν εξουδετερωμένος και ο Βιδάλης απομάκρυνε την μπάλα πάνω στη γραμμή. Οι γηπεδούχοι έφτασαν στο γκολ στο 49' με σκαφτό σουτ του Τσεμπερίδη και ο Φαρινόλα στο 1' των καθυστερήσεων έκανε το 2-0, δίνοντας δίκαια τη νίκη στον Εθνικό, ο οποίος θα διεκδικήσει την παραμονή του στην κατηγορία μέσω των πλέι άουτ.

Νίκη χωρίς αντίκρισμα για Καρδίτσα...

Παιχνίδι χωρίς αύριο στην Καρδίτσα για την Αναγέννηση, που υποδέχθηκε την Δόξα και ήθελε μόνο νίκη, προκειμένου να έχει ελπίδες για την είσοδό της στα πλέι άουτ... Οι Καρδιτσιώτες μπήκαν δυνατά στο παιχνίδι και άνοιξαν το σκορ μόλις στο 9'!

Ο Ντοριβάλ έκανε εξαιρετική ατομική προσπάθεια και νίκησε τον Σέρεμετ. Στη συνέχεια οι «μαυραετοί» ανέλαβαν την πρωτοβουλία των κινήσεων, έφτασαν στην ισοφάριση στο 24' με ωραία κεφαλιά ψαράκι του Μαρκόφσκι και έχασαν και άλλες ευκαιρίες, προκειμένου να πάρουν το προβάδισμα. Η μεγαλύτερη χάθηκε στο 35', όταν ο Μαρκόφσκι έκανε την προσπάθεια και ο Κάρλος κατάφερε να απομακρύνει την μπάλα πάνω στη γραμμή.

Στο δεύτερο ημίχρονο ο ρυθμός έπεσε, οι γηπεδούχοι είχαν την κατοχή, όμως δεν μπόρεσαν να φτάσουν στο γκολ και με δεδομένο ότι ο Εθνικός προηγούνταν δεν έδειχναν να πιστεύουν στην παραμονή... Τελικά, ο Κάρλος στο 85' έδωσε τη νίκη στους γηπεδούχους, η οποία όμως ήταν χωρίς αντίκρισμα, καθώς η Αναγέννηση υποβιβάστηκε στην τρίτη κατηγορία...

Εύκολες νίκες για Τρίκαλα και Λεβαδειακό, σε μπαράζ για τα πλέι άουτ ο Ιωνικός!

Τα Τρίκαλα πήραν τη νίκη στη Ρόδο σε ένα μέτριο ποιοτικά παιχνίδι και διατηρήθηκαν στην τέταρτη θέση της βαθμολογίας. Το μοναδικό γκολ της αναμέτρησης πέτυχε ο Μανουσάκης με κεφαλιά στο 61'.

Κακό το παιχνίδι στη Νίκαια με λίγες φάσεις μπροστά στις δύο εστίες και τον Λεβαδειακό να φτάνει στη νίκη στο τέλος! Οι Βοιωτοί πέτυχαν τρία γκολ στα τελευταία δέκα λεπτά και έστειλαν τον Ιωνικό στα πλέι άουτ. Ο Ζουρούδης σκόραρε στο 79', έδωσε την ασίστ στον Κοιλιάρα, που έκανε το 3-0 στο 89' και ενώ ο Πόποβοτς είχε κάνει το 2-0 στο 81'. Ο Ιωνικός θα δώσει αγώνα μπαράζ με τον Αγροτικό Αστέρα για το ποια ομάδα θα αγωνιστεί στα πλέι άουτ.

Δε γλίτωσε τα πλέι άουτ ο Εθνικός Αστέρας...

Ο Εθνικός Αστέρας ήθελε μόνο τη νίκη απέναντι στην αδιάφορη Βέροια, τα κατάφερε και παρέμεινε στην κατηγορία! Οι φιλοξενούμενοι ήταν εκείνοι που προηγήθηκαν στη μοναδική καλή στιγμή που δημιούργησαν στο πρώτο ημίχρονο, όταν ο Καλτσάς με πλασέ νίκησε τον Γκίτκο στο 13'. Οι γηπεδούχοι είχαν την πρωτοβουλία των κινήσεων, έπαιξαν επιθετικά και προσπάθησαν για το γκολ. Στο 25' μετά από λάθος των αμυντικών της Βέροιας ο Αργυρίου με προβολή έφερε το παιχνίδι στα ίσα.

Στο 28' ο Εθνικός Αστέρας πήρε το προβάδισμα στο σκορ, όταν σε φάση διαρκείας ο Λουάμο έκανε το σουτ, ο Κοταρίδης απέκρουσε και στην επαναφορά ο Χανιώτης σκόραρε με πλασέ για το 2-1! Οι γηπεδούχοι διατήρησαν την πρωτοβουλία των κινήσεων και ο Διαμάντης στο 58' διαμόρφωσε το τελικό 3-1!

Νίκες για Πανθρακικό και Θρασύβουλο

Ο Πανθρακικός υποδέχθηκε τον Πιερικό σε αδιάφορο βαθμολογικά παιχνίδι. Οι γηπεδούχοι ήταν ανώτεροι σε όλη τη διάρκεια της αναμέτρησης και έφτασαν δίκαια στη νίκη με 3-0.

Αδιάφορο το παιχνίδι στην Καλλιθέα, όπου η τοπική ομάδα φιλοξένησε τον Θρασύβουλο. Η ομάδα της Φυλής έφτασε στη νίκη χάρη στα δύο τέρματα του Ζαχαρόπουλου στο 5' και στο 24', ενώ το μόνο που κατάφεραν οι γηπεδούχοι ήταν να μειώσουν στο τελικό 2-1 με τον Πλατέλλα στο 75'. Η Καλλιθέα υποβιβάστηκε στην τρίτη κατηγορία, ενώ ο Θρασύβουλος βελτίωσε τη θέση του στα πλέι άουτ.

Τα αποτελέσματα της 34ης αγωνιστικής

ΟΦΗ-ΠΑΣ Γιάννινα 4-1
(45' πεν., 72' Αγρίτης, 66' Καμπάνταης, 69' Γιακούμπου - 40' Πατσατζόγλου)

Ηλιούπολη-Παναιτωλικός 2-3
(74' Κρητικός, 89' Αναστασιάδης αυτ. - 22' Θεοδωρίδης, 39' Καραμαλίκης, 88' Μπουμάλ)

Διαγόρας-Τρίκαλα 0-1
(61' Μανουσάκης)

Εθνικος-Αγροτικός Αστέρας 2-0
(49' Τσεμπερίδης, 92' Φαρινόλα)

Ιωνικός-Λεβαδειακός 0-3
(79' Ζουρούδης, 81' Πόποβιτς, 88' Κοιλιάρας)

Πανθρακικός-Πιερικός 3-0
(56' Λιαπάκης, 81', 89' Γωνιάδης)

Καλλιθέα-Θρασύβουλος 1-2
(75' Πλατέλλας - 6', 24' Ζαχαρόπουλος)

Αναγέννηση Καρδίτσας-Δόξα Δράμας 2-1
(9' αυτ. Μοσχάκης, 85' Σίλβα - 24' Μαρκόφσκι)

Εθνικός Αστέρας-Βέροια 3-1
(24' Aργυρίου, 29' Χανιώτης, 58' Διαμάντης - 13' Καλτσάς)




www.gazzetta.gr

Σάββατο 14 Μαΐου 2011

Φρανκ Σινάτρα...σαν σήμερα

Σάββατο, 14 Μαΐου 2011

Φρανκ Σινάτρα...σαν σήμερα

O Φράνσις Άλμπερτ Σινάτρα (Francis Albert Sinatra, Χομπόκεν, 12 Δεκεμβρίου 1915 — Λος Άντζελες, 14 Μαΐου 1998), γνωστός ως Φρανκ Σινάτρα, ήταν δημοφιλής Αμερικανός τραγουδιστής και ηθοποιός.


Στη διάρκεια μιας πολυετούς καριέρας, από τα τέλη της δεκαετίας του 1930 μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '90, υπήρξε ένας από τους πιο αγαπητούς εκτελεστές στους κύκλους της βιομηχανίας διασκέδασης. Συχνά χαρακτηρίζεται ως ο σπουδαιότερος αμερικανός τραγουδιστής του 20ου αιώνα, αλλά και συμβολική μορφή της αμερικανικής κουλτούρας[1]. Το μουσικό έργο του είναι ογκώδες, με περισσότερες από 1400 ηχογραφήσεις. Τιμήθηκε με το Προεδρικό Μετάλιο της Ελευθερίας από τον Ρόναλντ Ρίγκαν το 1985 και με το Χρυσό Μετάλλιο του Κογκρέσου το 1997, ενώ του απονεμήθηκαν συνολικά έντεκα βραβεία Γκράμι, μεταξύ αυτών και το βραβείο για τη συνολική προσφορά του. Ως ηθοποιός απέσπασε το βραβείο Όσκαρ β' ανδρικού ρόλου για την ταινία Όσο υπάρχουν άνθρωποι (From Here to Eternity, 1953), ενώ ήταν υποψήφιος για το βραβείο καλύτερου α' ανδρικού ρόλου για την ερμηνεία του στο δραματικό έργο Ο άνθρωπος με το χρυσό χέρι (The Man with the Golden Arm, 1955). Η έντονη και περιπετειώδης προσωπική ζωή του τοποθετήθηκε συχνά στο προσκήνιο, ειδικότερα η διασύνδεσή του με προσωπικότητες της μαφίας και του οργανωμένου εγκλήματος.
























http://syllektiko-pazari.blogspot.com/2011/05/blog-post_211.html

Ομοσπονδιακό Δικαστήριο της Νέας Υόρκης αθώωσε τον Σωκράτη μετά από 2410 χρόνια!

Νέα Υόρκη: Το ομοσπονδιακό δικαστήριο αθώωσε τον Σωκράτη

Ομοσπονδιακό Δικαστήριο της Νέας Υόρκης αθώωσε τον Σωκράτη μετά από 2410 χρόνια!
Σε μια ιστορική δίκη, με αρχαιοελληνικά στοιχεία αλλά και σύγχρονες αντιλήψεις, δοσμένες με νομικές εκφάνσεις και χιούμορ, εκατοντάδες θεατές είχαν την ευκαιρία να βιώσουν μια εκπληκτική «παράσταση» της αλήθειας, του νόμου και της ελληνικής κληρονομιάς.
Τη μεταφορά της δίκης του Σωκράτη, σε μια από τις πιο αντιπροσωπευτικές δικαστικές αίθουσες της Αμερικανικής Δικαιοσύνης, ανέλαβε το Ίδρυμα Αλέξανδρος Ωνάσης, καταφέρνοντας να πετύχει τη συμμετοχή κορυφαίων δικαστών και διαπρεπών δικηγόρων της νεοϋορκέζικης νομικής ελίτ.

Το δικαστικό σώμα διχάστηκε μπροστά σε χείμαρρο επιχειρημάτων και ρητορικών λόγων από τις δυο πλευρές, αναδεικνύοντας παράλληλα το διαχρονικό σκεπτικισμό για την πολύκροτη δίκη του Σωκράτη.

Νέα εκδοχή

Στη δίκη του Μανχάταν, η οποία ουσιαστικά δεν αποτελούσε αναπαράσταση, αλλά μια νέα εκδοχή, εξετάστηκαν όλες οι κατηγορίες που βάρυναν το Σωκράτη το 399 π. χ., με σκοπό να αποφανθούν οι Αθηναίοι αν είναι «ένοχος» ή «αθώος», κατηγορούμενος για «ασέβεια προς τους Θεούς» και για «διαφθορά των νέων».

Κατά τη δίκη, ο Σωκράτης επέδειξε θάρρος, είχε χιούμορ και σε μερικές περιπτώσεις προκαλούσε το δικαστήριο. Η κατηγορούσα αρχή υποστήριξε ότι οι ιδέες του διαφθείρουν τους νέους και αποσταθεροποιούν τους θεσμούς της Πολιτείας, ενώ οι συνήγοροι υπεράσπισης στήριξαν τα επιχειρήματά τους σε κλασσικά ντοκουμέντα και με σύγχρονες διατυπώσεις.

Οι τρεις δικαστές ήταν ο Ντένις Τζέικομπς (πρόεδρος του δεύτερου ομοσπονδιακού εφετείου των ΗΠΑ), ο οποίος προήδρευσε, η Λορέτα Πρέσκα (πρόεδρος ομοσπονδιακού δικαστηρίου της νότιας περιφέρειας Νέας Υόρκης) και η Κάρολ Μπέγκλεϊ Έιμον (πρόεδρος ομοσπονδιακού δικαστηρίου της ανατολικής περιφέρειας Νέας Υόρκης).

Οι δυο πρώτοι ψήφισαν υπέρ της αθώωσης του Σωκράτη και η τρίτη τον καταδίκασε.

Οι συντελεστές

Δημόσιοι κατήγοροι, εκπροσωπώντας την Πόλη των Αθηνών, ήταν ο δικηγόρος, οικονομολόγος και πρόεδρος του Ιδρύματος Αλέξανδρος Ωνάση, Αντώνης Παπαδημητρίου και ο έφεδρος συνταγματάρχης και νυν αναπληρωτής εισαγγελέας στη Νέα Υόρκη, Μάθιου Μπογδάνος.

Συνήγορος υπεράσπισης ήταν ο Έντι Χέις και την Απολογία του Σωκράτη έκανε ο Μπενζαμίν Μπράφμαν. Και οι δυο είναι διακεκριμένοι ποινικολόγοι.

Πριν το άκουσμα της ετυμηγορίας του δικαστηρίου, ο γνωστός συγγραφέας και καθηγητής του πανεπιστημίου Πρίνστον Αλέξανδρος Νεχαμάς έδωσε μια εικόνα της ακαδημαϊκής πλευράς για τη δίκη του Σωκράτη.

Με την απόφαση του δικαστηρίου συμφώνησαν 185 θεατές-ένορκοι, διαφώνησαν 29 και πολλοί άλλοι δεν συμμετείχαν στην ψηφοφορία.

Η δίκη σε DVD

Ο πρόεδρος του Ιδρύματος Αλέξανδρος Ωνάσης, Αντώνης Παπαδημητρίου, ανέφερε ότι «δεν πρέπει να λησμονούμε ότι η δίκη του Σωκράτη ήταν απολύτως νόμιμη και ότι ο ίδιος ο Σωκράτης ήταν αυτός που προκάλεσε το θάνατό του. Όπως υποστήριξα στη δίκη, για λόγους δικανικούς, έπρεπε να καταδικαστεί. Αυτό όμως ήταν στην Αθήνα της εποχής εκείνης. Δηλαδή, πιστεύω ότι η Αθήνα έδωσε στο Σωκράτη μια δίκαιη δίκη και του επέτρεψε να αμυνθεί και να υπερασπιστεί τον εαυτό του».

Ο ακαδημαϊκός Αλέξανδρος Νεχαμάς δήλωσε ότι «Με τη μεγάλη συμμετοχή του κόσμου διαπιστώνουμε ότι η δίκη του Σωκράτη ενδιαφέρει πάντα το ευρύ κοινό, γιατί είναι πάντα επίκαιρη. Δεν ήταν αναπαράσταση. Ήταν μια πρόσθεση στον τεράστιο αριθμό απόψεων που έχουν ήδη εκφραστεί και αναμένεται να συνεχιστούν».

«Ανεπτύχθησαν σημαντικές απόψεις, με στοιχεία έξυπνου λόγου και έξυπνων αναφορών. Συμμετείχαν επιφανείς ποινικολόγοι και δικαστές, δίνοντας μια εικόνα πολύ ενδιαφέρουσα. Και είναι πολύ σημαντικό που το ίδρυμα Ωνάση θα κυκλοφορήσει σε DVD αυτή τη δίκη και θα τη δημοσιοποιήσει στο διαδίκτυο», τόνισε ο αρχιεπίσκοπος Αμερικής Δημήτριος. Επίσης, ο εκτελεστικός διευθυντής του Ιδρύματος Αλέξανδρος Ωνάσης στη Νέα Υόρκη, πρέσβης Λουκάς Τσίλας, δήλωσε ευτυχής με το αποτέλεσμα και σημείωσε: «Αθώωση μεν, αλλά και μια μειοψηφία που υποστήριξε ότι υπήρχαν και λόγοι που η Αθήνα έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει». Βεβαίως, γεννιούνται παγκόσμια και αιώνια ερωτήματα απ' αυτή τη δίκη που θα συνεχίσουν να προβληματίζουν τον κόσμο».
tanea.gr

Παρασκευή 13 Μαΐου 2011

Kαληνύχτα Ευρυτανία.....



50 ηρωες στην αρχαία Ελλάδα πήραν μέρος στην Αργοναυτική Εκστρατεία...στην αποστολη του χρυσόμαλλου δέρατος.....
50 κοπρίτες πριν 1,5 μήνα αφαίρεσαν τον θησαυρό του Κατσαντώνη..υπό την προστασία του
μαυρόμαλλου τέρατος....

Που βρίσκεται το Άγιο Δισκοπότηρο;

Που βρίσκεται το Άγιο Δισκοπότηρο;πηγη metafisiko

Δισκοπότηερο
Αν η κινηματογραφική επιτυχία του J. Boorman έκανε γνωστή στο ευρύ κοινό το μυστικιστικό και Τεκτονικό χαρακτήρα της έννοιας του Γκράαλ, ήταν ‘Η τελευταία σταυροφορία‘ του S. Spielberg η οποία δεν ανανέωσε απλά το ενδιαφέρον του κόσμου για το Δισκοπότηρο παρά τόνισε και την υλική του μορφή μεταπλάθοντας το έτσι ως κάτι που μπορεί να προσεγγίσει ο κάθε εξερευνητής. Εύλογα λοιπόν, ο Indiana Jones συμπεραίνει πως από την οικονομική δυνατότητα του Ιησού μα και από την ίδια την διδασκαλία Του, το κύπελλο το οποίο πρέπει να είχε χρησιμοποιήσει στον Μυστικό Δείπνο δεν θα μπορούσε να ήταν φτιαγμένο από πολύτιμες πέτρες και χρυσό παρά από ξύλο, μικρό και ταπεινό όπως άρμοζε στην περίπτωση. ’λλωστε – όπως είδαμε και σε προηγούμενα κεφάλαια – η σημασία του Δισκοπότηρου δεν έγκειται στο περίβλημα παρά στο ίδιο το περιεχόμενο του. Κατά αντιστοιχία, στην ταινία δεν ήταν το κύπελλο που πρόσφερε θεραπεία παρά το υγρό που περιείχε.
Η ιστορία των Spielberg και Lucas όμως δεν είναι παρά φανταστική όπως και ο πρωταγωνιστής της ταινίας ο οποίος παρόλα αυτά σκιαγραφήθηκε με βάση την αληθινή ζωή και την προσπάθεια δεκάδων ανθρώπων του παρελθόντος οι οποίοι πίστευαν συχνά με πάθος πως το Ιερό Δισκοπότηρο αποτελούσε ένα υλικό αντικείμενο, απόλυτα δυνατόν για την εύρεση του από την αρχαιολογική σκαπάνη. Αυτό άλλωστε ενίσχυε και το γεγονός του ότι αν και οι διηγήσεις του 12ου και 13ου αιώνα αποτελούσαν λογοτεχνία φαντασίας, το υλικό στο οποίο είχαν στηριχτεί – όπως αναφέρουν και οι ίδιοι οι συγγραφείς – ήταν αρκετά παλαιότερο, προκαλώντας έτσι την εντύπωση πως το Γκράαλ θα μπορούσε να ήταν ένα υπαρκτό αντικείμενο, περιουσία μιας κάποιας παλαιότερης ομάδας, κύρια αποστολή της οποίας ήταν η προστασία του.
Εκτός λοιπόν από το άγνωστο βιβλίο του Chretien de Troyes ήταν και ο Wolfram von Eschenbach ο οποίος στο δικό του έπος αναφέρει ότι το έργο του Γάλλου διηγηματογράφου ήταν πλούσιο σε λάθη και φτωχό σε πληροφορίες τις οποίες ο ίδιος πρόσφερε μετά από την μελέτη ενός μυστηριώδες κειμένου γραμμένο από κάποιον Kyot de Provence, φιγούρα η οποία αναγνωρίζεται στο πρόσωπο του Guiot de Provins, ενός μοναχού και τροβαδούρου που βρισκόταν όπως πιστεύεται στην υπηρεσία των Ιπποτών του Ναού και ο οποίος με την σειρά του συνάντησε την ιστορία σε αρχαίο κείμενο του Flegatanis ο οποίος διάβασε το όνομα του Γκράαλ στα άστρα! Αν λοιπόν τα αρχαιότερα αυτά βιβλία περιέγραφαν όχι κάποιο μύθο παρά την ίδια την ιστορία ενός υπαρκτού αντικειμένου, τότε είναι πολύ πιθανόν το αντικείμενο αυτό να μπορεί να βρεθεί ακόμη και σήμερα. Ποιο είναι όμως αυτό το χαμένο μυστικό κειμήλιο και σε πιο σημείο του κόσμου μπορεί να βρεθεί; Οι απαντήσεις μοιάζουν αναρίθμητες όσες σχεδόν ήταν και οι διαφορετικές διηγήσεις για το Δισκοπότηρο.
Για τον G. Hancock – όπως παρουσιάζει στο βιβλίο του ‘The Sign and the Seal: A Quest for the Lost Ark of Covenant‘ – η απάντηση στο μυστήριο του χαμένου Γκράαλ μπορεί να συσχετισθεί με αυτή την ίδια την Κιβωτό της Διαθήκης του Μωϋσή[1]. Η ταύτιση όμως των δυο αυτών ιερών αντικειμένων μάλλον ξεφεύγει αρκετά, αρκεί να λάβουμε υπόψη πως θα ήταν μάλλον δύσκολο για τον Χριστό να κοινωνήσει τους μαθητές του με μια ολόκληρη κιβωτό! Για τον G. Phillips πάλι, το Δισκοπότηρο θα μπορούσε να ήταν το δοχείο με το οποίο η Μαρία η Μαγδαληνή αρωμάτισε τα πόδια του Ιησού (Κατά Ιωάννη, 12:3), κύπελλο το οποίο φαίνεται να έχει διασωθεί σε περιοχή της Αγγλίας. Ενώ τέλος, για τους D.C. Scavone και B. Bollone, το Γκράαλ δεν μπορεί παρά να συνδέεται με την Σινδόνη του Τουρίνου. Σύμφωνα μάλιστα με τον τελευταίο, φαίνεται πως υπάρχουν “σχέσεις μεταξύ του Γκράαλ, του θρύλου του και την Σινδόνη. Το Γκράαλ δεν θα μπορούσε να είναι ένα κύπελλο, παρά ένα δοχείο του Ιερού Σαβάνου. Όπως και να έχει πάντως, γνωρίζουμε ότι μετά το 1307, η Σινδόνη είχε φυλαχτεί από τους Ναίτες στην Αγγλία, κοντά στο Γκλαστόνμπερι, το παλαιότερο αβαείο που συνδέεται με τους θρύλους του Γκράαλ.
Με τον θρύλο του Δισκοπότηρου όμως, οι ερευνητές Johannes και Peter Fiebag συνδέουν και το μυστηριώδες υλικό με το οποίο τρέφονταν οι Εβραίοι κατά την πορεία τους προς την γη της επαγγελίας μετά την φυγή από την Αίγυπτο. Έτσι, στο βιβλίο τους ‘The eternal device‘, το Γκράαλ δέχεται πλέον την ερμηνεία μιας εξωγήινης μηχανής που παράγει τροφή (μάννα) και η οποία αποτέλεσε τον πολύτιμο θησαυρό των Ναϊτών ιπποτών οι οποίοι και φυγάδευσαν τον παράξενο αυτό μηχανισμό το 1398 με μυστική αποστολή του sir Henry Sinclair στο νησί Oak της Νέας Σκοτίας του Καναδά όπου και κρύψανε σε υπόγεια άγνωστα μέχρι προσφάτως τούνελ! Αν και η παραπάνω θεωρεία έχει προκαλέσει θετικά σχόλια από συγγραφείς σαν τον Εrich von Daniken, οι μελετητές στηρίχτηκαν κυρίως στο βιβλίο ‘The manna machine‘ των G. Sassoon και R. Dale οι οποίοι προχώρησαν στην συγγραφή του εν λόγου βιβλίου μετά την επιτυχία που είχαν από σχετικό άρθρο που δημοσιεύτηκε στις 1η Απριλίου 1976. Για το αν λοιπόν η θεωρεία που προκύπτει από την μελέτη αυτή είναι ή όχι αποτέλεσμα ενός εποχιακού αστείου, ελπίσουμε πως ο αναγνώστης είναι ικανός να σχηματίσει μόνος του μια ορθή γνώμη.
Αυτό όμως που παρατηρείται σχεδόν σε κάθε προσπάθεια ερμηνείας και αναζήτησης σχετικά με το Γκράαλ είναι η άμεση ή έμμεση αναφορά σένα ιπποτικό Τάγμα για το οποίο πολλά έχουν ειπωθεί καθώς πολλά περισσότερα έχουν υποτεθεί.

Ι) Ο χαμένος θησαυρός των Ιπποτών του Ναού και η αίρεση των Καθαρών.
Αγαπημένος σύντροφος κάθε μελετητή που ασχολείται με την αρχαιολογική συνωμοσιολογία είναι αναμφισβήτητα οι Ναίτες ιππότες και η Χριστιανική αίρεση των Καθαρών οι οποίοι κέρδισαν αυτό τον ρόλο εξαιτίας της παράξενης ιστορίας τους αλλά και ακόμη περισσότερο χάρις στους θρύλους με τους οποίους έχουν μπολιαστεί από αναρίθμητες κατευθύνσεις.
Ήταν το 1118 όπου στο απελευθερωμένο βασίλειο της Ιερουσαλήμ εννέα Γάλλοι ιππότες ιδρύουν και εγκαθιστούν στα ερείπια του Ναού του Σολομώντα ένα ιπποτικό Τάγμα με μοναστική και στρατιωτική ιδιότητα. Αν και αρχικά οι Ναίτες ακολουθούσαν πιστά τον όρκο της πενίας, σύντομα το Τάγμα χάρις στις δωρεές των προσκυνητών απέκτησε τεράστια περιουσία σε σημείο να κατέχει γη, λιμάνια, στόλους και στρατό τριών τουλάχιστον χιλιάδων ανδρών. Η οικονομική αυτή ευημερία όμως, έδωσε στους ιππότες του Ναού την δυνατότητα να δανείζουν χρήματα σε ευγενείς και βασιλείς όπως ήταν ο Φίλιππος IV βασιλιάς της Γαλλίας ο οποίος – και με την συνεργασία του Πάπα Κλημέντιου V – έχοντας τεράστιες ανάγκες χρημάτων, κατηγόρησε τους ιππότες για αίρεση ξεκινώντας έτσι το 1312 έναν αγώνα για την σύλληψη τους. Στα χρόνια που θα ακολουθήσουν, όλα σχεδόν τα μέλη του Τάγματος θα συναντήσουν φρικτά βασανιστήρια και φυλάκιση[2] ενώ μερικοί θα μπορέσουν να επιβιώσουν έχοντας ενταχθεί σε αντίστοιχα ιπποτικά Τάγματα ή έχοντας απλώς διαφύγει με τρόπους και σε τόπους άγνωστους από την ιστορία. Κλασσικό παράδειγμα αυτής της φυγής αποτελεί η εξαφάνιση του μεγαλύτερου μέρους του στόλου ο οποίος μετέφερε ανθρώπους και υλικό στις ακτές τις Σκοτίας για να συμμετέχει στον απελευθερωτικό αγώνα που διεξαγόταν τα χρόνια εκείνα απέναντι στον Αγγλικό ζυγό.
Το μυστήριο των Ναϊτών όμως έγκειται στο γεγονός της διπλής τους ιεραρχικής διάταξης η οποία περιελάμβανε μια εσωτερική ομάδα που θρύλοι και το κατηγορητήριο της Ιεράς Εξέτασης θέλουν να σχετίζεται με έξω-Εκκλησιαστικές διδασκαλίες και λατρείες ενός παράξενου ειδωλίου που καλούνταν Μπαφομέτ[3]. Σύμφωνα λοιπόν με το έγγραφο Rubant (1308), ο εσωτερικός κύκλος των μυημένων του Τάγματος ήταν κάτοχος μιας ιδιαίτερης γνώσης γεγονός που κάνει τον συντάκτη του εγγράφου να αναφέρει ότι “οι Ναίτες ήταν αναμφισβήτητα πιο εξελιγμένοι από εμάς εξαιτίας της Μυστικής Γνώσης που είχαν ανακαλύψει μέσα σε βιβλία. Είχαν ανακαλύψει μια απόλυτη καθολική γνώση.” Είναι δυνατόν να υποθέσουμε πως η γνώση αυτή προσωποποιούνταν στην μορφή του Μπαφομέτ; Και αν ναι, θα μπορούσε αυτή η συμβολική αναπαράσταση να αποτελεί το πολύτιμο Γκράαλ;
Σύμφωνα με τον F. Wheeler, είναι άστοχο να πραγματοποιείται η οποιαδήποτε συσχέτιση μεταξύ των Ιπποτών του Ναού και αυτών της Αναζήτησης αφού ο μελετητής δεν μπορεί παρά να οδηγηθεί σε αδιέξοδο. Παρόλα αυτά όμως, τουλάχιστον τρία σημεία των παραδοσιακών κειμένων φαίνεται να ενισχύουν ένα πιθανό δεσμό μεταξύ των Ναϊτών και του Ιερού Δισκοπότηρου. Το βασικότερο στοιχείο βρίσκεται όπως ίσως θα περίμενε κανείς στο έργο του Wolfram von Eschenbach όπου ο τίτλος που φέρουν οι ιππότες-φύλακες του Γκράαλ είναι Templeisen δηλαδή Ναΐτες, τονίζοντας έτσι μια ξεκάθαρη σχέση μεταξύ των δυο ομάδων. Η ονομασία αυτή θα δικαιολογούνταν μονάχα αν στο Κάστρο του Γκράαλ υπήρχε κάποιος Ναός ο οποίος θα είχε και τους αντίστοιχους προστάτες του, όμως πουθενά στο κείμενο δεν γίνεται γνωστή η ύπαρξη ενός τέτοιου ιερού. Παρόμοια, στο ‘Perlesvax’ μαθαίνουμε πως οι φύλακες του Δισκοπότηρου – οι οποίοι διακρίνονταν σε ασκητές και στρατιωτικούς – είχαν ενδύματα από λευκό ύφασμα που το στόλιζε ένας κόκκινος σταυρός, ρούχα ακριβώς όμοια με αυτά των Ναϊτών.
Πέρα όμως από την ενδυμασία και το όνομα, το Γκράαλ σε κείμενα όπως το ‘Grand-Saint-Graal’ και το ‘Perslevaus’, παρουσιάζεται όχι σαν δισκοπότηρο μα ως βιβλίο, ένα κείμενο γραμμένο από τον ίδιο τον Ιησού γεμάτο με ιερές γνώσης που εύκολα μπορούν να προκαλέσουν την δημιουργική φαντασία ενός μελετητή για την πιθανή συσχέτιση της μυστηριώδης σοφίας που είχαν ανακαλύψει στην Ιερουσαλήμ οι Ναΐτες. Παραδόξως όμως – ή αν προτιμάτε, παρόμοια – με την αντίληψη του Γκράαλ ως βιβλίου, φαίνεται να συμφωνεί και ο θρύλος του χαμένου άγνωστου θησαυρού των Καθαρών.
Ο χαρακτηρισμός του Καθαρού αν και δεν ήταν αποκλειστικός τίτλος μιας και μονάχα αίρεσης – τον όρο τον συναντάμε από τον 3ο αιώνα όπου σχισματικοί όπως οι Δονατιστές, Μελιτιανοί κ.α. χαρακτήριζαν τους εαυτούς τους καθαρούς από τις διαστρεβλωμένες αξιώσεις της επίσημης Εκκλησίας – επικρατεί συνήθως ως βασικός τίτλος συγκεκριμένων θρησκευτικών ομάδων (όπως οι Βογομίλοι, Αλβίγιοι κ.α.) που εμφανίστηκαν και αναπτύχθηκαν με γοργό και μυστικό τρόπο στην νοτιοδυτική Ευρώπη του 11ου αιώνα. Οι Καθαροί, επηρεασμένοι από τις ανατολικές διδασκαλίες των Γνωστικών και Μανιχαίων, μετέδωσαν την πίστη σε μια κοσμική διπολική κατάσταση ύπαρξης που συνοδεύονταν με αυστηρή ασκητική ζωή για την υπέρβαση της ύλης η οποία θεωρούνταν ως κάτι κακό. Στην ιεραρχία τους διακρίνονταν στους ‘Πιστούς’ και στους ‘Τέλειους’ και ήταν αυτοί οι δεύτεροι οι οποίοι προσωποποιούσαν απόλυτα τις αρχές της διδασκαλίας των Καθαρών. Η διαρκής κριτική όμως ενάντια της Εκκλησίας σχετικά με την διαφθορά και την ηθική χαλαρότητα της ζωής των μελών της, προκάλεσε την οργή του Πάπα Ιννοκέντιο ΙΙΙ ο οποίος οργάνωσε με την συμπαράσταση των βαρόνων της νότιας Γαλλίας σταυροφορία εναντίον τους. Το αποτέλεσμα της αιματοχυσίας που ακολούθησε ήταν η σφαγή ακόμα και Ρωμαιοκαθολικών, ενώ αρκετοί από τους Καθαρούς μπόρεσαν να διασκορπιστούν σε Ιταλία και Ισπανία. Με μια δεύτερη σταυροφορία όμως, κατά την οποία οι μέθοδοι της Ιεράς Εξέτασης εφαρμόστηκαν για πρώτη φορά, κάθε αιρετική εστία καταπνίγηκε με κορυφαία μάχη την πολιορκία στο κάστρο Μονσεγκύρ το 1244. Σύμφωνα όμως με αναφορές της Ιεράς Εξέτασης, το τελευταίο βράδυ πριν την πτώση του κάστρου, τέσσερις Τέλειοι διέφυγαν από μια δύσβατη πλευρά του βουνού πάνω στο οποίο ήταν χτισμένο το προπύργιο, μεταφέροντας μαζί τους ένα Ιερό Θησαυρό. Το περιεχόμενο του πολύτιμου αυτού φορτίου δεν μπόρεσε ποτέ να γίνει γνωστό, όμως η παράδοση θέλει να περιλαμβάνει το ίδιο το Ιερό Δισκοπότηρο.
Κυρίως υπεύθυνος για την σύνδεση των Καθαρών με τους μύθους του Γκράαλ ήταν στην σύγχρονη εποχή ένας παθιασμένος Γερμανός ιστορικός, συγγραφέας των βιβλίων ‘Σταυροφορία ενάντια στο Γκράαλ’ και ‘Εωσφορική αυλή’, κείμενα τα οποία έχουν παραμένει ακόμη και σήμερα αμετάφραστα στον Αγγλόφωνο κόσμο. Η ζωή και το έργο όμως του Otto Rahn (1904-1939) ενέπνευσαν γνωστούς Γκρααλικούς ερευνητές σαν τον T. Ravenscroft και Jean M. Angebert, όπως επίσης και τον Η. Himmler προκαλώντας έτσι την προσοχή των SS οι οποίοι και τον στρατολόγησαν το 1936. Αν και οι μελέτες όπως και οι εξερευνήσεις του Rahn προς αναζήτηση του Δισκοπότηρου είχαν κερδίσει μεγάλη αίγλη στους Ναζιστικούς κύκλους (φήμες μάλιστα θέλουν να είχε ιδρύσει στα SS ένα εσωτερικό κύκλο Νέο-Καθαρών), πολύ σύντομα κατηγορήθηκε για ανυπακοή ενώ λίγους μήνες μετά την αίτηση του για παραίτηση, βρήκε τον θάνατο πιθανόν από ατύχημα στα βουνά Tyrolean στις 13 Μαρτίου 1939, δυο μέρες πριν από την επέτειο της πτώσης του Μονσεγκύρ.
Με τον θάνατο του Rahn όμως σφραγίστηκε το μυστικό για την πιθανή ανακάλυψη του. Ίσως πραγματικά λοιπόν να είχε βρει το πολύτιμο κειμήλιο στις σπηλιές του Σαμπαρτέθ, στην άλλη πλευρά των Πυρηναίων όπου εικάζετε πως κατέφυγαν οι εναπομείναντες Τέλειοι για να κρύψουν το υψηλό μυστικό τους. Ίσως πάλι το Δισκοπότηρο να είχε μεταφερθεί στο κάστρο Wewelsburg των SS, όπου πραγματικά βρέθηκε κάποιο σκεύος με το πέρας του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Όπως και να έχει όμως, η πραγματικότητα σχετικά με τις αποστολές του Rahn θα συνεχίσει να παραμένει αίνιγμα αφήνοντας έτσι τους απανταχού ερευνητές να αναγνωρίζουν στην λέξη Μονσεγκύρ το όνομα του κάστρου του Γκράαλ έτσι όπως το αναφέρει ο Wolfram von Eschenbach ως Munsalvaesche ή Montsalvat όπως αποκαλείται από τον R. Wanger[4].
Πέρα όμως από τα ονόματα και τους παραλληλισμούς[5], ο μύθος του χαμένου θησαυρού ήταν αυτός που πραγματικά προκαλούσε από πάντα το ενδιαφέρον όσο και την φαντασία του κοινού. Ο θησαυρός αυτός που η άγνοια μας για την ποιότητα του μας βοηθά να τον ντύσουμε με τα πιο πλούσια και ιερά ενδύματα, δεν σταματά κανέναν από το να τον θεωρεί όχι σαν ένδειξη μα σαν απόδειξη για την ύπαρξη και την μεταφορά του ιερού σκεύους. Ο θησαυρός αυτός όμως, θα παρέμενε χαμένος αν στα τέλη του 19ου αιώνα, κάποιος φτωχός κληρικός δεν έκανε μια παράξενη ανακάλυψη στην μέχρι τότε άγνωστη εκκλησία του Ρεν λε Σατώ (Rennes le Chateau).

ΙΙ) Η απάτη για το Βασιλικό αίμα στο Ρεν λε Σατώ.
Το μικρό αυτό Γαλλικό χωριό αποτελεί σήμερα κέντρο παγκόσμιου ενδιαφέροντος προκαλώντας την επίσκεψη από κάθε φύσης ερευνητή, ξεκινώντας από τον χώρο του εσωτερισμού και της συνωμοσιολογίας, μέχρι και τους νέο-παγανιστές και λάτρεις των Α.Τ.Ι.Α. Το ενδιαφέρον αυτό του κοινού οφείλεται στο μυστήριο που περιβάλει την τοποθεσία ενώ επικεντρώνεται στην ανακάλυψη που έκανε το 1885 ο κληρικός του χωριού Μ. Σονιέρ όταν ξεκίνησε να αναστυλώσει την μικρή εκκλησία της Αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής. Αν και είναι άγνωστη η ακριβής φύση του ή των ευρημάτων του Σονιέρ στην παλιά εκκλησία (χτισμένη τον 10ο αιώνα), οι περισσότεροι ερευνητές συμφωνούν πως η ανακάλυψη πρέπει να αφορούσε κάποιο θησαυρό που πιθανόν να προήλθε από τους κυνηγημένους Καθαρούς. Θησαυροί φυσικά έχουν ανακαλυφτεί αναρίθμητες φορές στην ιστορία της παρά-αρχαιολογίας όμως στην περίπτωση του Σονιέρ το μυστήριο περιπλέκεται αφού ο κληρικός αναζητώντας απαντήσεις για το εύρημα του, έφτασε μέχρι το Παρίσι όπου και διέμεινε για κάποιο διάστημα δημιουργώντας δεσμό με την αοιδό Έμμα Καλβ – ιέρεια εσωτερικών κύκλων – ενώ ο ίδιος έγινε αργότερα μέλος της Ερμητικής Αδελφότητας του Φωτός (προσέξτε την σχετική αναφορά του Crowley στο Μ.Μ.Μ.). Το αποτέλεσμα αυτού του ασυνήθιστου ταξιδιού πάντως, ήταν για τον νεαρό κληρικό να επιστρέψει στο χωριό με την συντροφιά τεραστίων χρηματικών ποσόν τα οποία και επένδυσε σε συλλογές, επενδύσεις και αναστηλώσεις κτιρίων στο χωριό. Όλα αυτά φυσικά είναι περίεργα για ένα κληρικό με μηνιαίο εισόδημα 75 φράγκα, όταν τα έξοδα του ανά μήνα έφταναν ορισμένες φορές και τα 160 χιλιάδες!
Ασυνήθιστη όμως είναι και ίδια η εκκλησία του Σονιέρ στην οποία έχοντας πλέον την οικονομική άνεση, πραγματοποίησε μια σειρά από προσθήκες με διάκοσμους που προκαλούν την περιέργεια όπως ίσως και τον φόβο. Κλασσικό παράδειγμα αυτής της παράδοξης συμβολικής προσθήκης συναντούμε στην είσοδο του ναού όπου στέκεται το άγαλμα ενός μαύρου δαίμονα να στηρίζει στην πλάτη του μια κρήνη με αγιασμό καθώς από πάνω στέκουν τέσσερις μορφές αγγέλων[6]. Παρόμοια, και πιο βαθιά στον χώρο, μπορούμε να αντικρίσουμε πάνω στον Τράπεζα της εκκλησίας την αναπαράσταση της Μαγδαληνής η οποία με θλιμμένο όσο και λατρευτικό ύφος ατενίζει μέσα σε μια σπηλιά την μορφή ενός ξύλινου σταυρού που στηρίζεται δίπλα σε ένα ανθρώπινο κρανίο[7].
Ποιο όμως ήταν το εύρημα εκείνο που πρόσφερε στον ιερέα τον ξαφνικό αυτό πλούτο; Ένας θησαυρός που σχετίζεται με τα μυστικά των Καθαρών ή μήπως η απόκρυφη σοφία των Ναϊτών; Η απάντηση που δόθηκε στα παραπάνω ερωτήματα από μελέτες σαν το ‘Holy blood, holy Grail’ ήταν μάλλον ριζοσπαστική και σαφώς κέντρισε το ενδιαφέρον όλου του Αγγλόφωνου κόσμου. Σύμφωνα λοιπόν με την κυριαρχούσα θεωρεία την οποίο πλέον σήμερα πολλοί ερευνητές υπερασπίζονται, το μυστικό εύρημα του Σονιέρ δεν ήταν άλλο παρά περγαμηνές που κατέγραφαν την γενεαλογία του Χριστού από την στιγμή που μαζί με την Μαρία την Μαγδαληνή βρήκαν καταφύγιο στην Ευρώπη για να φέρουν στον κόσμο τα παιδιά τους, απόγονος των οποίων θα αποτελέσει η βασιλική Μεροβιγγιανή δυναστεία οι οποίοι όπως και οι ίδιοι ισχυρίζονταν, κυβερνούσαν την Γαλλία με το δικαίωμα του βασιλικού τους αίματος[8]. Ο θησαυρός λοιπόν του Σονιέρ ήταν το περίφημο Γκράαλ το οποίο αναγνωριζόταν στο πρόσωπο της Μαγδαληνής η οποία κυοφορούσε και ως έτσι μετέφερε στην κυριολεξία το αίμα του Χριστού. Φύλακες της ιερής αυτής γενεαλογίας παρουσιάστηκαν να είναι μια μυστηριώδης οργάνωση με τον τίτλο Ναός της Σιών (Priory of Sion), μια υπόγεια κινούμενη ομάδα με τεράστια δύναμη και γνώση η οποία όμως αν και παρουσιάστηκε ευρέως το 1981 με την έκδοση του βιβλίου ‘Holy blood, holy Grail’, εμφανίστηκε για πρώτη φορά πολλά χρόνια νωρίτερα σαν το δημιούργημα μιας μικρής Γαλλικής σέκτας.
Από το 1877 μέχρι και το τέλος τουλάχιστον του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, η Γαλλική κυβέρνηση φαίνεται πως βρισκόταν κάτω από την επίδραση Τεκτονικών στοών, γεγονός που προκάλεσε την έχθρα ορισμένων. Έτσι, όταν την δεκαετία του 1930 στην Ευρώπη άνθιζε επικίνδυνα το αντί-σημιτικό συναίσθημα, διάφορες ομάδες όπως η Alpha Galates συνδύασαν μια αντί-Μασονική και αντί-σημιτική στάση μιλώντας συχνά στα κείμενα τους για μια εθνική Γαλλική ανανέωση. Αρχηγός της ομάδας από τα τέλη του 30 έγινε ο νεαρός Pierre Plantard ο οποίος στα μέσα της δεκαετίας του 50 αυτοαποκαλούνταν ως απόγονος των Μεροβίγγιων για να σχηματίσει τελικά το 1956 μια δική του ομάδα με τίτλο Priory of Sion [9]. Την ίδια ακριβώς χρονιά ήταν που οι παράξενες ιστορίες σχετικά με την εκκλησία στο Ρεν λε Σατώ έκαναν την εμφάνιση τους στο περιοδικό ‘La depeche de Midi’, ενώ η επιτυχία του βιβλίου ‘Treasures of the world’ του R. Charroux το 1962, έδωσε την έμπνευση στον Plantard να παρουσιάσει σε άρθρα περιοδικών μια ιστορία με κρυμμένα αρχεία του Ναού του τα οποία σχετίζονταν με την Βασιλική γενεαλογία αλλά και με τους Ναίτες ιππότες. Παράλληλα, και για να μπορέσουν να στηρίξει με ιστορικά στοιχεία τα λεγόμενα τους, η ομάδα του Plantard τοποθέτησε ψεύτικα κείμενα σε βιβλία από τις βιβλιοθήκες της Γαλλίας, γραπτά που να επιβεβαιώνουν την άμεση συνέχεια της οργάνωσης με προηγούμενες εσωτερικές ομάδες. Όσον αφορά την συνέχεια της Μεροβίγγιας γενεαλογίας, σύμφωνα πάντα με τα ντοκουμέντα που παρουσίασε ο Ναός της Σιών , βασίζεται στον γάμο της Giselle de Razes με τον Μεροβίγγιο βασιλιά Dagobert ΙΙ τον 17ο αιώνα. Στην πραγματικότητα όμως η Giselle δεν υπήρξε ποτέ αφού αποτέλεσε μια ακόμη από τις φανταστικές φιγούρες που η ομάδα του Plantard μπόλιασε στα αρχεία των βιβλιοθηκών.
Σήμερα ο Ναός της Σιών μοιάζει να μην έχει χάσει την ζωντανή του λειτουργία όμως κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος πια για το αν τα αυτό-συστηνόμενα μέλη είναι πραγματικά συνεχιστές της παράδοσης του Plantard και όχι υποκριτές ενός ρόλου που διαφημίστηκε τόσο πολύ μέσα από το αμαγαλματικό ένδυμα χαμένων θησαυρών, απόκρυφων μυστικών και παραδόσεων που ξεπερνούν τα όρια της γνωστής ιστορίας. Φυσικά το αίνιγμα της εκκλησίας του Σονιέρ δεν χάνεται λόγο της απάτης ορισμένων ευφάνταστων εσωτερικών κοινωνικό-πολιτικών ομάδων, αλλά σίγουρα λιγοστεύει το μυστήριο που κάποιοι θέλησαν να συνδέσουν τον ξαφνικό πλούτο του κληρικού και τον θρύλο της θεοτόκου Μαγδαληνής με το Ιερό Δισκοπότηρο.
Δεν είναι όμως μόνο η εκκλησία του Γαλλικού αυτού χωριού υποψήφια για την ιδιοκτησία του Γκράαλ αφού μια σειρά από οικογένειες και μοναστήρια διεκδικούν την προστασία αυτού του αρχαίου κειμηλίου. Ανάμεσα στις πιο σημαντικές υποψηφιότητες αποτελεί και το μικρό παρεκκλήσι του Ροσλιν (Rosslyn) που στέκει κοντά στο Εδιμβούργο της Σκοτίας. Χτισμένο από τον Γουίλιαμ Σαιντ Κλαίρ τον 15ο αιώνα, αποτελεί ένα αληθινό στολίδι γοτθικής αρχιτεκτονικής αφού τα περίτεχνα διακοσμητικά του μαρτυρούν όχι μόνο μια υψηλή τεχνική όσο και μια βαθιά γνώση του εσωτερισμού. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο που ο θεμελιωτής του ναού δέχτηκε από τον βασιλιά Τσέιμς ΙΙ το 1441 και για εφόρου ζωής (όπως και κληρονομικό δικαίωμα που ακολουθεί όλη την γενιά των Σαιντ Κλαιρ μέχρι και σήμερα) τον τίτλο του Παντοτινού Ηγεμόνα και Προστάτη των Τεκτόνων[10]. Η μαρτυρία της πέτρας τούτης λοιπόν είναι που επιβεβαιώνει και την πιθανή σχέση ανάμεσα στον Τεκτονισμό και τους Ιππότες του Ναού αφού ήταν η οικογένεια των Σαιντ Κλαιρ που έδωσε καταφύγιο στους διωκόμενους ιππότες αποκτώντας έτσι και τον τίτλο του Ναϊτη Ιππότη μα και σημαντικό μέρος του θησαυρού που λέγεται πως έφεραν μαζί τους. Σύμφωνα λοιπόν πάντα με τον θρύλο, στις υπόγειες στοές του ναού, ανάμεσα στα υπόλοιπα κρυμμένα αντικείμενα των Ναϊτών, βρίσκεται και το Ιερό Δισκοπότηρο. Κρυμμένο στον ίδιο ναό μα σε διαφορετικό σημείο του, θέλει να βρίσκεται το ιερό κειμήλιο και ο T. Ravenscroft όταν το 1962 δημοσίευσε το αποτέλεσμα της μελέτης του ορίζοντας την κρύπτη του Γκράαλ ως μια από τις περίτεχνες κολόνες του ναού (Η Στήλη του Μαθητή Τέκτονα). Αν και μεταλλικοί ανιχνευτές έχουν επιβεβαιώσει την παρουσία ενός μικρού μεταλλικού αντικειμένου μέσα στην στήλη, η άρνηση των ιδιοκτητών για περαιτέρω μελέτη έχουν μάλλον παγώσει τις έρευνες.

Η Στήλη του Μαθητή Τέκτονα στο � αρεκκλήσι του Rosslyn. Μέσα σ' αυτή την κολόνα πιστεύεται πως μπορεί να κρύβεται το αυθεντικό Ιερό Δισκοπότηρο!

Η Στήλη του Μαθητή Τέκτονα στο Παρεκκλήσι του Rosslyn. Μέσα σ' αυτή την κολόνα πιστεύεται πως μπορεί να κρύβεται το αυθεντικό Ιερό Δισκοπότηρο!

Σε νοτιότερο σημείο όμως του Βρετανικού νησιού, ένας διαφορετικός ιερός χώρος επικαλείται τα αρχαία κείμενα για να υπερασπίσει τον δικό του ρόλο ως φύλακα του Γκράαλ. Το Γκλαστόνμπερι (Glaston-Bury που σημαίνει Γυάλινη Πόλη), αποτελεί περιοχή της νοτιοδυτικής Αγγλίας όπου σε κείμενα σαν το ‘Η ζωή του Μέρλιν’ του Τζ. Μονμάουθ, ταυτίζεται με το Avalon, τον τόπο στον οποίο ταξίδεψε το νεκρό σώμα του βασιλιά Αρθούρου. Σύμφωνα με τον θρύλο ήταν στο σημείο εκείνο όπου ο Ιωσήφ έχτισε τον πρώτο Χριστιανικό ναό της Αγγλίας από καλάμια και λάσπη σε ένα μικρό νησάκι ανάμεσα στα έλη. Σύμφωνα πάλι με την παράδοση, ο ναός καταστράφηκε από φωτιά το 1184 για να ανακατασκευαστεί από τον Βασιλιά Henry VIII το 1539. Σήμερα όμως δεν σώζονται παρά ερείπια από το άλλοτε μεγαλειώδες αβαείο όπως και οι θρύλοι που θέλουν τον ιερό κάλυκα να κρύβεται μέσα σε μια υπόγεια σπηλιά από την οποία πηγάζει νερό που μέχρι και σήμερα έχει κοκκινωπό χρώμα σαν αίμα.
Στην περιοχή της Ουαλίας αυτή την φορά, μια ομάδα από μελετητές της Καββάλα και των Tarot το 1880, ξεκίνησαν για την αναζήτηση του Δισκοπότηρου όχι για κάποιο άλλο λόγο παρά για την εύρεση και την καταστροφή του! Λέγεται μάλιστα πως η προσπάθεια τους στέφθηκε με επιτυχία όταν οι κρυφοί φύλακες του Γκράαλ προδόθηκαν από έναν από τα μέλη τους, με αποτέλεσμα το πολύτιμο σκεύος να θρυμματιστεί κατά την διάρκεια μια μαύρης τελετής.
Η τύχη ενός άλλου υποψήφιου δισκοπότηρου θα μπορούσε να ήταν παρόμοια όταν ο ερευνητής G. Phillips ανακάλυψε στο πατάρι της V. Palmer στο Rugby του Warwickshire το 1995, πεταμένο ανάμεσα σε κούτες ένα μικρό κύπελλο που σύμφωνα με τις μελέτες του αποτελούσε το αυθεντικό σκεύος που χρησιμοποίησε ο Ιησούς στον Μυστικό Δείπνο. Σύμφωνα πάντα με τον ίδιο ερευνητή, ο κάλυκας αυτός αφαιρέθηκε από τον τάφο του Χριστού το 327 για να μεταφερθεί στην Ρώμη και από εκεί στην Αγγλία το 410 για να αλλάξει χέρια ιδιοκτησίας πολλές φορές και μετά από πολλές περιπέτειες να καταλήξει τελικά στα χέρια της οικογένειας της Palmer η οποία προφανώς δεν γνώριζε την αρχαιολογική αξία της κληρονομιάς της!
Ένα άλλο σκεύος είναι το κύπελλο του Νάντεος το οποίο λέγεται ότι φυλαγόταν από τους μοναχούς στο Γκλαστόνμπερι οι οποίοι και το έδωσαν τον 16ο αιώνα για προστασία στο αβαείο της Strata Florida στην Ουαλία. Από εκεί μεταφέρθηκε στο μέγαρο του Νάντεος, αρχοντικό της οικογένειας Πάουελς, οι οποίοι και αποτέλεσαν τους επόμενους φύλακες του δισκοπότηρου. Όταν το 1952 πεθαίνει και ο τελευταίος της οικογένειας, η αρχαία κληρονομιά περνά αυτή την φορά στην οικογένεια Μάιρουλες όπου μπορεί να βρεθεί στην ιδιοκτησία της μέχρι και σήμερα.
Η κατοχή όμως του ιερού κάλυκα δεν αποτελεί αποκλειστικότητα των Βρετανικών νήσων. Στα βουνά του Καυκάσου στην Ρωσία, μια μικρή ομάδα ανθρώπων λατρεύει το Amonga, έναν κάλυκα που παρουσιάζει μεγάλες ομοιότητες με το δισκοπότηρο του Αρθούρου αφού υποτίθεται ότι προσφέρει στους πιστούς του τροφή όπως και σοφία. Από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού αυτή την φορά, μπορούμε να συναντήσουμε στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης, στο μουσείο Μεσαιωνικής τέχνης του πάρκου Φορτ Τράιον, τον κάλυκα της Αντιόχειας ο οποίος βρέθηκε στην ομώνυμη πόλη το 1910 και ενώ χρονολογείται ανάμεσα στον 4ο και 5ο αιώνα, η αισθητική του έχει προκαλέσει τον θαυμασμό και την έμπνευση σχετικά με την πιθανή όψη του Ιερού Δισκοπότηρου.
Ίσως όμως η πιο σημαντική από όλες τις υποψηφιότητες να βρίσκεται στην καθεδρική της Valencia της Ισπανίας υπό την προστασία του τοπικού ιπποτικού Τάγματος της Βασιλικής Αδελφότητας του Santo Caliz της Valencia. Η ιστορία αυτού του δισκοπότηρου ξεκινά από τον άγιο Λαυρέντιο ο οποίος ως επίσκοπος της Ρώμης τον 3ο αιώνα, δέχτηκε πιθανόν από κάποιον Βρετανό ευγενή προσκυνητή το ιερό κύπελλο το οποίο αμέσως έστειλε στην πατρίδα του την Ισπανία για φύλαξη. Όταν το 258 το δισκοπότηρο βρίσκεται στην άκρη της Ευρωπαϊκής ηπείρου, η εκκλησία του San Pedro el Viejo στο Huesca αποτέλεσε τον πρώτο και πολύχρονο σταθμό φύλαξης του. Από το σημείο εκείνο, και μετά από αναρίθμητες μετακινήσεις καταλήγει στην Valencia το 1424 από όπου και βρίσκει μόνιμη στέγη μέχρι και τους σύγχρονους καιρούς προκαλώντας την παγκόσμια προσοχή μέχρι και αυτού του ίδιου του Πάπα Ιωάννη Παύλο ΙΙ ο οποίος τέλεσε κάποτε το μυστήριο της Ευχαριστίας με τον κύπελλο αυτό.

Το ιερό κύπελο που φυλάσσεται σε καθεδρική της Ισπανικής Valencia. Σύμφωνα με την παράδοση, η προέλευση του μπορεί να σχετίζεται με τον Μυστικό Δείπνο των Ευαγγελίων.

Το ιερό κύπελο που φυλάσσεται σε καθεδρική της Ισπανικής Valencia. Σύμφωνα με την παράδοση, η προέλευση του μπορεί να σχετίζεται με τον Μυστικό Δείπνο των Ευαγγελίων.

Και οι υποψηφιότητες μάλλον δεν τελειώνουν εδώ παρά συνεχίζουν να κάνουν κατά καιρούς την εμφάνιση τους περισσότερα κύπελλα που όλα διεκδικούν με την σειρά τους κάθε φορά τον ίδιο πάντα τίτλο και την ίδια αξία. Και ίσως όλα αυτά τα σκεύη να είναι αυθεντικά, άλλωστε ήταν δώδεκα οι μαθητές του Χριστού που συμμετείχαν στο δείπνο που μυστικά πραγματοποίησαν εκείνο το μοιραίο βράδυ! Όπως και να έχει πάντως, υπαρκτό, ή όχι, σύμβολο ή ύλη, το Δισκοπότηρο προκαλεί τόσο την φαντασία όσο και τον ενθουσιασμό για την αναζήτηση μια θεϊκότερης ύπαρξης μέσα σε ένα κόσμο που συχνά λησμονεί τις έννοιες του αγνού και του ιερού. Απέναντι σε αυτή την σκοτεινή άβυσσο όπως συχνά μετατρέπεται η καθημερινότητα μας, η αναζήτηση του Γκράαλ μεταμορφώνεται σε έναν αγώνα αυτογνωσίας όταν το ίδιο μοιάζει σαν εκείνο τον στέρεο λίθο πάνω στον οποίο ο κάθε άνθρωπος μπορεί να γευτεί λίγο από την θεϊκή του φύση οικοδομώντας έτσι μια νέα, ισχυρή και πλήρης προσωπικότητα. Αυτό άλλωστε είναι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του Γκράαλ που καθοδηγεί το πάθος της αναζήτησης του σε όλες τις γενιές που πέρασαν μα και που θα ακολουθήσουν.

[Σημείωση:] Ο Γιώργος Ιωαννίδης είναι αρχισυντάκτης στο περιοδικό mystery. Διαβάστε περισσότερα για το ‘Aγιο Δισκοπότηρο στο βιβλίο του: Το Ιερό Δισκοπότηρο και το Μυστήριο της Αιώνιας Ζωής, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αρχέτυπο.

[Παραπομπές:]
[1] Η Κιβωτός της Διαθήκης που σύμφωνα με το βιβλίο της Εξόδου κατασκευάστηκε (πιθανότατα το 1250 πΧ.) με βάση οδηγίες που έδωσε ο Θεός στους Εβραίους, μετέφερε τις δέκα Εντολές, το ραβδί του Ααρών και μια στάμνα με μάννα. Για τον λαό της Εξόδου, η Κιβωτός αποτελεί ένα ιερό αντικείμενο αφού μαρτυρά την συνεχή παρουσία του Θεού ανάμεσα στον εκλεκτό λαό του, για αυτό και η παράδοση θέλει να έχει διασωθεί από την καταστροφή του Ναού του Σολομώντα το 587 πΧ. από τον προφήτη Ιερεμία ο οποίος την έκρυψε σε μια από τις σπηλιές κοντά στην πόλη της Ιερουσαλήμ. Εναλλακτικές θεωρίες για την τύχη της Κιβωτού έχουν αναπτυχθεί από ερευνητές σαν τον V. Jones και G. Hancock κυρίως μετά την ανακάλυψη του Χάλκινου Κυλίνδρου το 1952 όπου αναγράφεται πως στον δεύτερο Ναό, αυτόν του Ηρώδη, ανάμεσα στα υπόλοιπα ιερά αντικείμενα υπήρχε παραδόξως και η Κιβωτός της Διαθήκης.
[2] Για τον άδικο διωγμό των Ναϊτών, ο Δάντης στο έπος του θα γράψει: “Ω, δίψα για το χρήμα, τι άλλο πια θα κάνεις… Ένα καινούργιο βλέπω εγώ Πιλάτο, τόσο σκληρό, που τα έργα ετούτα δεν τόνε χορταίνουν και χέρι απλώνει αχόρταγα απάνω στο Ναό. Ω Κύριε μου, πότε θα νιώσω τη χαρά να δω τη δίκαιη τιμωρία που μας γλυκαίνει, και μες στις μυστικές βουλές σου είναι κρυμμένη;” (Καθαρτήριο, άσμα ΧΧ: 82-96) Στο απόσπασμα αυτό, ο Ιταλός ποιητής όχι μόνο ταυτίζει τους Ναΐτες με τον Ιησού αλλά αποζητά και μια εκδίκηση ‘Νέκαμ Αδονάϊ’, χαρακτηριστικό που υπάρχει ακριβώς με τον ίδιο τρόπο στον 9ο μυητικό βαθμό του Τεκτονικού σώματος, δίχως όμως αυτό να σημαίνει απαραίτητα και μια – από την πλευρά του Δάντη – γνώση των τυπικών και των πεποιθήσεων μιας ορισμένης μυστικής εταιρείας!
[3] Πολλά πραγματικά έχουν ειπωθεί για την μυστική λατρεία των Ναϊτών, υποθέσεις που αγγίζουν τις περισσότερες φορές την σφαίρα της ιστορικά αστήριχτης φαντασίας. Θα πρέπει πάντως κάπου εδώ να σημειώσουμε πως η γνωστή μορφή του ερμαφρόδιτου ανθρώπου με κεφάλι τράγου, δεν αποτελεί το αρχαίο Ναϊτικό ειδώλιο παρά την συμβολική αναπαράσταση την οποία εισήγαγε ο Εliphas Levi περιγράφοντας έτσι με έναν άρτιο συμβολικό τρόπο την έννοια του coniunctio oppositorum. Όσον αφορά τώρα το Ναϊτικό ειδώλιο αυτό κάθε αυτό, σχεδόν όλες οι αρχαίες ομολογίες περιγράφουν ένα ασώματο κεφάλι με μακριά γένια και βλέμμα αυστηρό σχεδόν δαιμονικό. Το γεγονός αυτό έκανε πολλούς να υποθέσουν ότι οι ιππότες του Ναού λατρεύανε τον Asmodeus ή κάποιον άλλο ακόλουθο των δαιμονικών ορδών. Στην πραγματικότητα όμως θα πρέπει μάλλον να αναζητήσουμε την εξήγηση του ειδωλίου αυτού στο Βιβλικό γεγονός της αποκεφάλισης του Ιωάννη του Βαπτιστή ή ακόμη και στην λατρεία του ίδιου του προσώπου του Χριστού έτσι όπως αυτό γινόταν ορατό στο Πέπλο της Βερόνικας ή στο διπλωμένο Σινδόνη (Μανδήλιον) του Τουρίνο που μέχρι τουλάχιστον το 1204 φυλασσόταν στην Κωνσταντινούπολη. Η συμβολική αξία όμως ενός αποκεφαλισμένου κεφαλιού – σε μια πιο σύγχρονη εσωτερική σχολή βέβαια αν και όχι τελείως άσχετη με τις αρχαίες παραδόσεις – υπάρχει επίσης και στον Τεκτονικό βαθμό μύησης ‘Ο εκλεκτός των Εννέα’ όπου το σύμβολο του βαθμού, το οποίο είναι ένα κομμένο κεφάλι, αναπαριστά τον ένα από τους τρεις δολοφόνους του διδάσκαλου Χιράμ Αμπίφ, η τιμωρία του οποίου συμβολίζει την νίκη επί της φιλοδοξίας.
[4] Αξίζει ίσως στο σημείο αυτό να προσέξουμε την κριτική του F. Wheeler σχετικά με την σχέση των Καθαρών με το Γκράαλ: “Είναι πραγματικός πειρασμός να συνδέσουμε αυτή την παράδοση με το ιερό βουνό των Καθαρών Μονσεγκύρ. Μια τέτοια συσχέτιση ίσως βοηθήσει να ερμηνεύσουμε τις αντιφατικές αναφορές για την λατρεία του Δισκοπότηρου στην περιοχή των Πυρηναίων, τόσο μακριά από την ‘Ξανθή Βρετάνη’. Δεν επιτρέπεται όμως, να ονομάζουμε το Μονσεγκύρ ‘Το Κάστρο του Δισκοπότηρου’, γιατί η Κιβωτός με το Δισκοπότηρο είχε ήδη αναχωρήσει κάτω από την εποπτεία του Ιωσήφ Β’. Επιπλέον, φεουδαρχικά παρατηρητήρια (όπως το Μονσεγκύρ) δεν κατασκευάστηκαν παρά μόνο πολύ αργότερα. Εκτός τούτου, με κανένα τρόπο δεν επιτρέπεται να θεωρούμε το Μονσεγκύρ ως Πνευματικό Κάστρο του Δισκοπότηρου, διότι μια Θεία Παρουσία δεν περιορίζεται ούτε από τόπο ούτε από χρόνο και η ουσία της μπορεί να εμψυχώνει πολλές ιερές τοποθεσίες.” Όσον αφορά τώρα την σχέση των Ναϊτών με τους Ιππότες- Φύλακες του Γκράαλ, ο ίδιος μελετητής αναφέρει ότι “δεν υπάρχει ούτε ταύτιση, ούτε διαδοχή ανάμεσα στην Αναζήτηση του ’γιου Δισκοπότηρου και στους Ιππότες του Ναού, αλλά το πνευματικό περιεχόμενο είναι το ίδιο. Το πνεύμα της Αναζήτησης βρίσκεται στα έργα των Ναϊτών. Η πίστη και ο ζήλος των Ναϊτών βρίσκεται στην Αναζήτηση του ’γιου Δισκοπότηρου.”
[5] Βασισμένοι στο γεγονός της ισότητας που επικρατούσε μεταξύ των Καθαρών, δεν είναι λίγες οι θεωρίες που βλέπουν μια ομοιότητα με την πομπή του Γκράαλ η οποία πάντοτε γινόταν από γυναίκες. Στην πραγματικότητα όμως, η παρουσία των γυναικών ως μεταφορείς του Γκράαλ δεν έχει να κάνει με καμία μορφή ισότητας εφόσον η ύπαρξη τους είναι συμβολική, εκφράζοντας δηλαδή μια συνοδεία ομορφιάς, αγνότητας και γενεσιουργικής ικανότητας σε αντίθεση ακριβώς με μια αντρική στρατιωτική συνοδεία που θα σήμαινε τον γενικότερο καταστροφολογικό χαρακτήρα του Δισκοπότηρου. Το Γκράαλ όμως, αποτελώντας την ενσάρκωση του θεϊκού κάλους (έτσι εξηγούνται και οι πολύτιμοι λίθοι που τον διακοσμούν), προσφέρει ζωή ενώ έχει κάθε ισχύ από την προστασία των αγγέλων οι οποίοι φυσικά κατέχουν ανώτερη δύναμη από οποιονδήποτε ανθρώπινο στρατό. Αλλά και αν ακόμη η παραπάνω ερμηνεία δεν πείθει, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι στο σπάνιο βιβλίο ‘Ιστορία των Στρατιωτικών Ταγμάτων ή των Ιπποτών’ γίνεται ξεκάθαρη μνεία αναφορικά με γυναίκες που συμμετείχαν ως Ιππότες σε τάγματα όπως για παράδειγμα τις Δέσποινες Ιππότισσες του Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ και της Μάλτας (1104), ή τις Δέσποινες Ιππότισσες του Πελέκεως. Παρόμοια λοιπόν με την Ελισάβετ της Αγγλίας η οποία είχε ορισθεί ως Ιππότισσα, μπορούμε να διακρίνουμε στα μέλη ορισμένων Ταγμάτων την παρουσία από Δέσποινες Ιπποκόμους (equitissa) αλλά και Ιππότισσες (militissa).
[6] Ανεξάρτητα από τις θεωρίες περί απόκρυφων συμβόλων που κρύβουν τραγικά μυστικά, με μεγάλη ευκολία θα μπορούσαμε να αναγνωρίσουμε στο εν λόγο γλυπτό την τριπλή μεταθανάτια κατάσταση για την οποία η Καθολική Εκκλησία κάνει λόγο. Στο πρόσωπο του δαίμονα σαφώς αναγνωρίζουμε το επίπεδο της κολάσεως, πάνω από το οποίο βρίσκεται το Καθαρτήριο (δια του συμβόλου του νερού το οποίο φέρνει την υλικά-πνευματική κάθαρση), ενώ στην κορυφή οι άγγελοι αναπαριστούν την θεϊκή τετραδική πληρότητα του Παραδείσου. Ο μελετητής δεν έχει παρά να διαβάσει την Θεία Κωμωδία του Δάντη για να μπορέσει να αναγνωρίσει πολύ εύκολα τις παραπάνω αντιστοιχίες!
[7] Δεν θα ήταν παράλογο να υποθέσουμε ότι η σπηλιά συμβολίζει την απομονωμένη λατρεία της Μαρίας από τους διωγμούς και την ματαιοδοξία του ανθρώπινου κόσμου. Όσον αφορά τώρα το κρανίο, οι επισκέπτες κάθε εκκλησίας θα έχουν συναντήσει σίγουρα αναρίθμητες αναπαραστάσεις του εσταυρωμένου Ιησού όπου το όργανο της μαρτυρίας του βρίσκεται πάνω από σκελετούς και κρανία συμβολίζοντας έτσι την νίκη επί του θανάτου.
[8] Με βάση την θεωρεία αυτή, γίνεται συχνά η λανθασμένη παραλλαγή του χαρακτηρισμού του Δισκοπότηρου από ’san greal’ όπως αναφέρεται σε ορισμένα παραδοσιακά κείμενα, σε ’sang real’ εννοώντας το αληθινό, βασιλικό αίμα του Χριστού.
[9] Το Priori of Sion αποτελούσε ένα πραγματικό Ρωμαιοκαθολικό μοναστικό τάγμα που είχε την έδρα του σε μοναστήρι στα Ιεροσόλυμα (η λέξη Σιών αποτελεί μια από τις συνώνυμες ονομασίες της πόλης ενώ αναπαριστά συμβολικά και τον τόπο του Θεού), για να μεταφερθεί αργότερα στην Σικελία και να ενταχθεί πλήρως ‘ χάνοντας έτσι και την ύπαρξη του ‘ το 1617 στους Ιησουίτες.
[10] Ας σημειωθεί πως η Τεκτονική δράση είχε σχηματιστεί στην Αγγλία πολύ νωρίτερα από την επίσημη ημερομηνία ιδρύσεως της Μεγάλης Στοάς του Λονδίνου (24-06-1717), αφού την παλαιότερη καταγραφή ύπαρξης θεωρητικού Τεκτονικού σώματος την συναντούμε στο Εδιμβούργο από τον Ρόμπερτ Μόραιη το 1641 καθώς επίσης και στην περιοχή της Υόρκης το 1322. Όπως πάντως πολύ εύστοχα παρατηρεί και ο Κ. Μάκιντος, “η ιστορία του Ευρωπαϊκού Τεκτονισμού παρουσιάζει αποθαρρυντική πολυπλοκότητα” δυσκολεύοντας έτσι και το έργο του επίδοξου ερευνητή για την ορθή και σε βάθος ανάλυση των στοιχείων.