που να ξέρε τι τον περιμενει...

Έχω αναφερθεί για τους Τοπολιανίσιους με τα "ντάλικα,"θυμήθηκα τώρα μια "ιστορία"τους....
Νύχτωσε κάποιος δεσπότης σ αυτό το χωριό...που να ξερε όμως την τον περιμένει....Ενώ τους είπε τα δικά του,έδωσε τις ευλογίες του,πετάχτηκε κάποιος και του λέει...Σεβασμιότατε απόψε θα ναι μεγάλη τιμή για μένα να κοιμηθείς σπιτι μου...
-Και ποιος είσαι συ ρε που θα πάρεις τον σεβασμιότατο σπιτι σου,πετάχτηκε και είπε κάποιος άλλος,σε μένα θα κοιμηθεί...δεν έχω εγώ σπιτι;
Κουβέντα στην κουβέντα βγήκαν τάχα και τα μαχαίρια...η αψιμαχία "πήγαινε για σκοτωμό!"
Ευλογημένοι σας παρακαλώ,μην τσακώνεστε για μένα εγώ δεν έχω πρόβλημα,καλοκαίρι είναι...θα κοιμηθώ εδώ έξω κάτω από την κληματαριά...ηρεμήστε...
Τάχα ηρέμησαν τα πνεύματα...θεώρησε ότι τους γλύτωσε από σίγουρο σκοτωμό....έπεσε για ύπνο...πήγαν το βράδυ που κοιμόταν του έριξαν και ένα βαρέλι νερό....τάχα δεν ξέραν ότι κοιμάται κάποιος κάτω από την κληματαριά....Από ότι λένε δεν ξαναπέρασε από αυτό το χωριό....





































''