Το πρόβλημα των ζωοτροφών

ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΧΕ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΕΙ ΑΠΟ ΡΑΠΤΟΠΟΥΛΟ-ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ-ΔΗΜΟΣ ΑΓΡΑΦΩΝ Τρίτη, 23 Φεβρουαρίου 2010

ΑΘΛΙΟΙ!!!! ΕΙΣΤΕ ΜΟΝΟΙ ΣΑΣ ΖΩΑ!!!!!

ΑΘΛΙΟΙ!!!! ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΜΑΣ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΤΙΣ ΖΩΟΤΡΟΦΕΣ ( ΦΥΡΑΜΑΤΑ ) ΓΙΑ ΜΕΡΙΚΑ ΕΥΡΩ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΜΗ ΝΟΙΑΖΟΝΤΑΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΝ ΙΔΙΟΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΟΥΣ ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΓΑΛΑ!!!!! ΟΤΑΝ ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΜΙΑ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΕ ΒΟΣΚΟΤΟΠΙΑ!!!! Η ΚΑΝΩ ΛΑΘΟΣ;;;;;;;; (ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΣΟΥ ΛΕΕΙ ΧΩΡΙΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΥΓΙΕΙΝΟ ΚΡΕΑΣ) ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑΝ ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ ΠΟΥΛΩΝΤΑΣ ΓΑΛΑ,ΤΣΑΛΑΦΟΥΤΙ,ΤΥΡΙ!!! ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΕΑΣ
ΠΟΥ ΝΑ ΕΙΧΑΤΕ ΠΡΟΒΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ ΣΑΧΑΡΑ ΤΙ ΘΑ ΤΟΥΣ ΔΙΝΑΤΕ;;;;;;;;;;;;



Η παρασκευή ζωοτροφών συντελείται με ξέφρενους ρυθμούς για να μειωθεί το κόστος, κάτι που είναι μακροπρόθεσμα επικίνδυνο, οι έλεγχοι στην ποιότητα είναι ανεπαρκείς έως ανύπαρκτοι και υπάρχουν ανησυχητικές ενδείξεις για νοθεία
και κερδοσκοπία.

Το πρόβλημα των ζωοτροφών

Δημοσιογραφικές έρευνες απέδειξαν ότι όλο το σύστημα της οργανωμένης κτηνοτροφίας κινείται γύρω από την παρασκευή ζωοτροφών. Το κόστος των ζωοτροφών αποτελεί το 60% με 65% των εξόδων που έχουν τα εκτροφεία. Όσο λοιπόν πιο φτηνές είναι οι ζωοτροφές τόσο περισσότερο μπορούν να κρατηθούν χαμηλά οι τιμές του τελικού προϊόντος, του κρέατος στη συγκεκριμένη περίπτωση. Χάρη στα πλεονεκτήματα της τεχνολογίας, οι υπολογιστές των εταιρειών που παρασκευάζουν ζωοτροφές «συνθέτουν» καθημερινά το κατάλληλο μείγμα. Κρατούν σταθερή την περιεκτικότητα σε πρωτείνες, λίπη, υδατάνθρακες και κυτταρίνη, χρησιμοποιώντας κάθε φορά τις φτηνότερες πρώτες ύλες της παγκόσμιας παραγωγής. Δεν μπαίνουν καν στον κόπο ν’ αλλάξουν την ετικέτα της συσκευασίας. Στην ουσία, οι πρώτες ύλες δε συμφέρει να επισημαίνονται με σαφήνεια, αφού έτσι τα κρέατα, το γάλα, το τυρί και τα αβγά που παράγονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση μπορούν ν’ ανταγωνιστούν τα φτηνότερα προϊόντα των ανατολικών ευρωπαϊκών χωρών

Ύποπτο γάλα

Αν οι ζωοτροφές δεν ελέγχονται επαρκώς και είναι κακής ποιότητας, τότε τα προϊόντα της εντατικής κτηνοτροφίας, όπως το γάλα, και τα παράγωγά του, τα αβγά και το κρέας, δεν είναι και τόσο ασφαλή. Ας πάρουμε για παράδειγμα τα λεγόμενα «πρωτεϊνούχα άλευρα ζωικής προέλευσης». Απ’ αυτά αποτελείται το 10% της τροφής των πουλερικών, καθώς και το 30% της τροφής των ψαριών. Οι αγελάδες, που συνήθως παράγουν δεκαπέντε λίτρα γάλακτος ημερησίως, χάρη σ’ αυτές τις ουσίες παράγουν τώρα πια τριάντα ή ακόμα και πενήντα λίτρα γάλακτος.

Τα κρεατάλευρα

Δύο αμινοξέα που βρίσκονται στο γάλα, η μεθειονίνη και η λυσίνη, ευθύνονται για τη μεγάλη παραγωγικότητα των αγελάδων. Μέχρι πριν από τέσσερα χρόνια, η μεθειονίνη και η λυσίνη δίνοντας ως τροφή στα ζώα αυτά, ανακατεμένες με κρεατάλευρα. Όσο για τα συστατικά του κρεατάλευρου; Νεκρά ζώα, πηγμένο μείγμα αίματος, εντόσθια κ. α. που τεμαχίζονταν, ανακατεύονταν, βράζονταν και αφυδατώνονταν. Στην Αγγλία, τα άλευρα αυτά παρασκευάζονταν από «τρελά» πρόβατα, δηλαδή ζώα που έπασχαν από μεταδιδόμενη σπογγώδη εγκεφαλοπάθεια, γνωστή ως scrapie. Η ασθένεια αυτή προκαλεί εκφυλισμό του εγκεφάλου, ο οποίος γεμίζει τρύπες και γίνεται σαν σφουγγάρι. Στα βοοειδή η ασθένεια εμφανίστηκε ως νόσος των «τρελών αγελάδων». Όπως ήταν επόμενο, πρώτα μολύνθηκαν οι άμεσοι καταναλωτές των κρεατάλευρων: τα βοοειδή. Στη συνέχεια η ασθένεια μεταδόθηκε στους έμμεσους καταναλωτές: τον άνθρωπο, που τράφηκε με μολυσμένο βοδινό κρέας. Η ανθρώπινη μορφή της νόσου των «τρελών αγελάδων» είναι η ασθένεια Κρόιτσφελντ-Γιάκομπ (CJD), η οποία στοίχισε τη ζωή σε 44 ανθρώπους στην Ευρώπη. Το 1995, η ΕΕ απαγόρευσε τη χορήγηση τέτοιων αλεύρων σε ζώα επιρρεπή στην ασθένεια και τα αντικατέστησε με ιχθυάλευρα που παράγονταν στην Ιταλία από επεξεργασμένα κατάλοιπα τόνου ή εισάγονταν από τη Βόρεια Ευρώπη και τη Νότια Αμερική. Συνέχισε όμως να εγκρίνει τη χρήση κρεαταλεύρων στην τροφή πουλερικών, ψαριών και χοίρων.

Εκατόμβη ποντικών

Τα ιχθυάλευρα κοστίζουν πέντε φορές περισσότερο από τα κρεατάλευρα. Γι’ αυτό αρκετοί παραγωγοί, προκειμένου να ρίξουν το κόστος, τα νοθεύουν με άλλες φθηνότερες αλλά εξαιρετικά επικίνδυνες ζωοτροφές. Στην Ελλάδα, έλεγχοι ουσιαστικοί και σε βάθος υπό την εποπτεία εξειδικευμένων επιστημόνων ουδέποτε έγιναν. Στη Μ.Βρετανία, παρόλο που η χρήση κρεατάλευρων απαγορεύτηκε ρητά, τα στοιχεία των αναλύσεων είναι πολύ ανησυχητικά. Το ένα στα έξι από τα δείγματα που ελέγχθηκαν, ποσοστό 15%, περιείχε κρεατάλευρα. Οι ειδικοί εξηγούν ότι μπορεί να οφείλεται σε τυχαίο γεγονός κατά τη διαδικασία παραγωγής, όπως, για παράδειγμα, από την ύπαρξη ποντικών μέσα στα μηχανήματα! Συνήθως όμως οφείλεται σε καθαρή νοθεία, όπως αποδείχθηκε από τους ελέγχους στις πρώτες ύλες των ιχθυαλεύρων. Φυσιολογικά θα έπρεπε ν’ απαγορευτούν και τα ιχθυάλευρα και να χρησιμοποιούνται μόνο φυτικές πρωτείνες, αναμεμειγμένες με μεθειονίνη και λυσίνη.

Ρεκόρ διοξίνης

Στο Βέλγιο δεν είχε αντιληφθεί κανείς το παραμικρό ακόμα κι όταν το επίπεδο της διοξίνης στις ζωοτροφές ήταν 1500 φορές πάνω από τα επιτρεπόμενα όρια. Το καμπανάκι κινδύνου χτύπησε χάρη σ’ ένα τυχαίο γεγονός όταν απ’ αυτές τις απίστευτες ποσότητες διοξίνης τα αβγά δεν μπορούσαν να επωαστούν. Οι ουσίες στα λίπη των ζωοτροφών ελάχιστες φορές έγιναν αντικείμενο έρευνας. Μια απ’ αυτές έδειξε ότι η κατανάλωση κρέατος, γαλακτοκομικών και ψαριών, είναι μια από της πηγές μόλυνσης από μια μορφή διοξίνης, την PCB.

Οι κτηνοτρόφοι, προκειμένου ν’ αυξήσουν την ποσότητα των ζωοτροφών, χρησιμοποιούν και καολινικούς αργίλους -μαλακή λευκή άργιλος που χρησιμοποιείται στην παρασκευή πορσελάνης-, ο οποίος συνήθως είναι μολυσμένοι με διοξίνη.

Στις ζωοτροφές προστίθενται και φαρμακευτικές ουσίες που καταπολεμούν τις παρασιτικές ασθένειες των πουλερικών. Τα αντιβιοτικά, για παράδειγμα, ευνοούν την απορρόφηση των πρωτεϊνών και επιταχύνουν την ανάπτυξη. Τα μισά και πλέον αντιβιοτικά που καταναλώνονται παγκοσμίως προορίζονται για κτηνοτροφικές μονάδες

Πλημμελής υγιεινή
Φυσικά, οι κίνδυνοι για τους καταναλωτές δεν προέρχονται μόνο από τις ζωοτροφές. Το Μάιο του 1998, η ΕΕ επιθεώρησε σφαγεία στα οποία διαπιστώθηκαν σοβαρές και αξιόποινες παραλήψεις. «Η εκπαίδευση του προσωπικού σε θέματα υγιεινής ήταν ανύπαρκτη», τονίζουν στην έκθεσή τους οι Ευρωπαίοι κτηνίατροι. Σ’ ένα σφαγείο σφραγίστηκαν ακόμα και τα ψυγεία. Στις δύο από τις τέσσερις μονάδες, τα κρέατα ήταν γεμάτα περιττώματα! Ένα άλλο μεγάλο κεφάλαιο κινδύνου είναι τα φάρμακα, όπου κι εκεί οι έλεγχοι είναι ανεπαρκείς. Επιπλέον, τα φάρμακα αγοράζονται από τη μαύρη αγορά, ώστε να μη δηλώνεται σε κανένα επίσημο έγγραφο η χρήση τους. Ο εντοπισμός των χημικών και φαρμακευτικών ουσιών στο κρέας είναι εξαιρετικά δύσκολος. Στους στάβλους χρησιμοποιούν ευρέως το Λάσιξ, ένα διουρητικό χάρη στο οποίο πριν από τη σφαγή σβήνουν τα ίχνη από τα ενοχοποιητικά φάρμακα. Έτσι, τίποτα το ύποπτο δεν εντοπίζεται στους ελέγχους.

Δυσοίωνες ενδείξεις
Όπως συμβαίνει με τα αναβολικά στο χώρο του αθλητισμού, έτσι και στην κτηνοτροφική παραγωγή ο κατάλογος των απαγορευμένων ουσιών είναι αρκετά μακρύς. Έχουν καταγραφεί περίπου διακόσια αναβολικά: κορτιζονούχα ή ορμονούχα, φυσικά ή συνθετικά. Σήμερα όμως οι οργανισμοί που ασκούν έλεγχο μπορούν, δυστυχώς, να εντοπίσουν μόνο είκοσι απ’ αυτά. Εναπομένει λοιπόν σε όλους εμάς να επιλέγουμε με αυστηρά κριτήρια τα τρόφιμα που αγοράζουμε, επιδιώκοντας πάντα την ποιότητα για τη διατροφή τη δική μας και των παιδιών μας.