Ισως ο πιο συγκλονιστικός «αστικός μύθος» της εποχής μας είναι αυτός που συνδέει το «πείραμα της Φιλαδέλφειας», τον Αλβέρτο Αϊνστάιν και τη μαζική έλευση εξωγήινων στη Γη μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο!

Ελάχιστοι είναι αυτοί που δεν έχουν ακούσει για ένα πλοίο του αμερικανικού ναυτικού ­ με το όνομα «Ελντριτζ DE 173» ­ το οποίο τον Οκτώβριο του 1943 εξαφανίστηκε μαζί με όλο του το πλήρωμα από τη ναυτική βάση της Φιλαδέλφειας των ΗΠΑ, όπου ήταν αγκυροβολημένο. Την ίδια στιγμή εμφανίστηκε στην προκυμαία του Νόρφολκ, αρκετές χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Επειτα από λίγα λεπτά επανεμφανίστηκε στη Φιλαδέλφεια. Εχει ειπωθεί πως κατά τη διάρκεια της εξαφάνισης από την αρχική του θέση το πλοίο «υλοποιήθηκε» σε άλλα τρία διαφορετικά σημεία του πλανήτη ταυτόχρονα! Αργότερα δόθηκε στο ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό ­ ως τμήμα της αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας ­, μετονομάστηκε σε «Λέων» και παρέμεινε υπό ελληνική σημαία ως πρόσφατα, οπότε και επέστρεψε στους Αμερικανούς έπειτα από σχετικό αίτημά τους.

Το περιστατικό αποτελεί έναν πρώτης τάξεως «αστικό μύθο», που εξάπτει τη φαντασία σε υπερβολικά έντονο βαθμό. Επισήμως, το αμερικανικό ναυτικό αρνείται τη διενέργεια ενός τέτοιου πειράματος. Δεν είναι λίγοι όμως αυτοί που δεν πείθονται από «επίσημες διαψεύσεις». Το 1979 οι Γουίλιαμ Μουρ και Τσαρλς Μπέρλιτζ έγραψαν το βιβλίο «Το πείραμα της Φιλαδέλφειας», το οποίο αργότερα αποτέλεσε τη βάση του σεναρίου της ομώνυμης ταινίας και παράλληλα κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις «Ωρόρα».

Η «ύφανση» της ιστορίας όπως προκύπτει από τις έρευνες των συγγραφέων έχει ως εξής: Ο Αλμπερτ Αϊνστάιν είχε ολοκληρώσει τη «Θεωρία του ενιαίου πεδίου» στη δεκαετία του '20. Τη δημοσίευσε μάλιστα «ανάμεσα στα 1925 και 1927 στα πρωσικά επιστημονικά έντυπα». Επρόκειτο για μια θεωρία που συνδέει τη βαρύτητα και τον ηλεκτρισμό. Ούτως ή άλλως δεν σταμάτησε ποτέ να λέει ­ σύμφωνα πάντα με τους συγγραφείς ­ πως μπορούσε να αποδείξει βάσει μαθηματικών τύπων ότι η βαρύτητα σχετίζεται τόσο με τον ηλεκτρισμό όσο και με τον μαγνητισμό. «Ο τρόπος ζωής του 20ού αιώνα», γράφουν οι Μουρ και Μπέρλιτζ, «από τα αυτοκίνητα στις τοστιέρες, ως τους φούρνους μικροκυμάτων, βασίζεται στη γνώση μας για τις αλληλεπιδράσεις ανάμεσα στον ηλεκτρισμό και στον μαγνητισμό. Ωστόσο δεν ξέρουμε τίποτα για τις επιδράσεις του τρίτου σκέλους του τριγώνου, δηλαδή της βαρύτητας. Και πιθανότατα οι επιδράσεις αυτές να βρίσκονται πίσω από τα φαινόμενα που ονομάζουμε "παραφυσικά", απλούστατα γιατί δεν μπορούμε να τα εξηγήσουμε με το σημερινό επίπεδο των γνώσεών μας».

Σύμφωνα με αυτή τη συλλογιστική ο Αϊνστάιν συνεργάστηκε με το πολεμικό ναυτικό των ΗΠΑ σε ένα πείραμα που στην ουσία αποτέλεσε την επιβεβαίωση της «Θεωρίας του ενιαίου πεδίου»: το «Πείραμα της Φιλαδέλφειας», που σκοπό είχε τη διερεύνηση της δυνατότητας εξαφάνισης ενός πλοίου από τα ραντάρ.

Με την ολοκλήρωση του πειράματος, ο κορυφαίος φυσικός συνειδητοποίησε πως ο κόσμος δεν ήταν έτοιμος να «συστηθεί» σε μια τέτοια ισχυρή γνώση। Αρκετοί από το πλήρωμα του πλοίου έχασαν τη ζωή τους και άλλων η ψυχοσύνθεση διαταράχθηκε σε υπερβολικό βαθμό και μόνιμα. Λέγεται πως προς το τέλος της ζωής του ο άνθρωπος που είδε το αληθινό πρόσωπο του χρόνου πιο καθαρά από κάθε άλλον κατέστρεψε τις σημειώσεις του εκείνες που θα επέτρεπαν στον άνθρωπο να συνειδητοποιήσει την αληθινή φύση του χώρου. Κατάλαβε πως έπρεπε να προστατεύσει τον άνθρωπο από τον εαυτό του