το διαβολόρεμα

Ένα απόσπασμα από το διήγημα του Στέφανου Γρανίτσα Το διαβολόρεμα

-Τριάντα χρόνια πάνε από τότε-είπε η κυρά Χρυσούλα Παρασκευή δεν χάλασα και το Σάββατο το φυλάω σαν Κυριακή।Μήτε ρόκα πιάνω,μήτε πλέξιμο,μήτε σε στράτα ξεκινάω।
-Μα να ήταν τάχα ξωτικά θεία Χρυσούλα;.....είπε η ανηψιά της η Μαρία
-Ελα Χριστέ και Παναγιά..Βρε κορίτσια μου σας λέω,ότι σα να τα βλέπω αυτήν την ώρα... Ακούω δύο"κυρα Χρυσούλα;ε;κυρα Χρυσούλα""Η ανεψιά μου η Γιούλα είπα φωνάζει।Τι να θέλει τέτοια ώρα...Άφησα την ρόκα μου,πήρα ένα δαυλί και βγήκα στην πόρτα।Γιούλα φωνάζω!...Μωρή Γιούλα;;Μήτε ψυχή δεν ανάσαινε।Κάνω παρακάτω και ξαναφωνάζω।Γιούλα!...Γιούλα!...Χτιστός και Παναγιά...Με έπιασε ανατριχίλα।Ακούω κάτι γέλια μες το ρέμα και πήγα να σωριαστώ।Έκανα το σταυρό μου τρεις φορές καιγύρυσα κατά την πόρτα με τις πλάτες।Αλήθεια να σας το πω να το ξέρετε κορίτσια।Αν σας σύρει η μοίρα κι έχετε κακό συναπάντημα ποτέ μην δώσετε τις πλάτες,να κάμετε το σταυρό σας και τραβήξετε το δρόμο σας।
-Μα αν τύχει και είναι κατάστρατα τα ξωτικα θεία Χρυσούλα;;...να πάμε καταπάνω τους;;
-Ακούς λέει;;Αμ τι να γυρίσετε να πάθετε σαν το σχωρεμένο τον Μαστρογιάννη...Γύριζε,Θεός σχωρέστον,από τα Λιπιανά και μες στον ΑΙ-ΜΗΝΑ,ώρα μεσάνυχτα,πέφτει απάνω σε λείψανο,μακρυά από δω।
-Λείψανο αληθινό;
-Λείψανο με τα παραούλια του।Κεριά,παπάδες,ψαλτάδες, μανάλια....θάρρεψε στην αρχή πως ήταν αληθινό λείψανο।Μαθές είδε τον παπα-Σταύρο ολάκερον।।
-Ήταν ο ίδιος ο παπα-Σταύρος θεία Χρυσούλα;
-Μπα π¨αναθεμάσε σε...Ποιος παππα-Σταύρος δαίμονα; Ξωτικά ήταν κι είχαν κάμει αυτή την συνέργεια για τον άμοιρο τον Μαστρογιάννη....Έβγαλε τη σκούφια του και κάνοντας το σταυρό του,παραμέρησε να περάσει το λείψανο...Μα κάνει και κοιτάει μέσα στην κάσα κι αντίς νεκρό,βλέπει ένα πράμα σαν τραγί και σαν άνθρωπο...Σπαρτάρισε ο νους κι έδωσε να φύγη...Από κοντά του το λείψανο।Φτάνει στα Βαρκά,περνάει το ποτάμι και γυρίζει να δει πίσω του।Από κοντά του το λείψανο।Παίρνει τον ανήφορο,βγαίνει με μια ανάσα στο κεφαλάρι του χωριού,αφουγκράζεται κι ακούει πίσω του ποδοβολητό και ψαλσίματα।Σωριάστηκε αδεκεί ο σχωρεμένος...
-Πέθανε θεία Χρυσούλα;
-Έζεσε δυο-τρεις μέρες,μολόγησε τι είδε κι έπειτα έπεσε άλαλος.....